Ik liep afgelopen maand door de Schoolstraat. Daar stond, naast de ‘Gameshop’, Harry Hoving, de eigenaar van de bekende Haagse platenzaak Plato. Ik vroeg hoe het ging en of hij toevallig de documentaire dvd van Roky Erickson in voorraad had. “Nee”, antwoordde hij, “en ik weet niet of je het weet, maar ik ga er deze maand mee stoppen.” “Wat?”, riep ik semi-verbaasd uit. Maar natuurlijk wist ik de reden al. Internet sloopt de platenwinkels een voor een, helaas een landelijke, zelfs mondiale trend.
“Het is zelfs in het kleinere pand aan de overkant niet meer vol te houden”, meldde Harry. “Ik ga wel in bescheiden vorm verder op internet. Voor mijn vaste klanten die van Americana houden zal ik nieuwe muziek aanreiken, wie weet iets heel specialistisch, iets aparts. Maar het houdt hier op voor mij in deze vorm. Ik ga eerst twee maanden met vakantie en daarna zie ik wel weer, ik maak mij geen zorgen. En trouwens, als je via Amazon gaat zoeken vind je die dvd zo.” Ik twijfelde of ik de zaak in zou lopen om te profiteren van de uitverkoop. Maar dat deed ik toch liever niet. Het had iets lijkenpikkerigs. Die dvd heb ik op Amazon inmiddels snel gevonden en is onderweg, maar ik had dat schijfje liever bij Harry gekocht.
Het einde van een tijdperk. Maar dat is niet slecht. Ik verheug mee op de nieuwe ontwikkelingen op het web, zoals Spotify en dergelijke websites. Daar kun je precies vinden wat je zoekt. Makkelijk en snel. En het zal ongetwijfeld over een paar jaar zo zijn, dat je op je smartphone of pc automatisch de nieuwste releases `streaming` ontvangt, geheel volgens je persoonlijke voorkeuren en smaak. En dan kun je met een druk op de knop kiezen of je het wilt aanschaffen via iTunes, een cd’tje laat bezorgen of wat dan ook. En toch word ik er niet vrolijk van. Ben ik dan een sentimentele ouwe lul aan het worden? Eigenlijk niet. Ik ben bijvoorbeeld geen nostalgische vinyl freak. Ik blijf dat gekraak irritant vinden, alhoewel sommige platen echt beter klinken dan de cd. Reden te meer om toch maar weer te gaan investeren in mijn oude pick-up, dat element zal ik snel maar eens gaan vervangen.
En toch is het een verarming. Voor snel een cd’tje kopen ben je aangewezen op die commerciële zaken, je kent ze wel. Vreselijke winkels met verkopers die het worst zal zijn of ze nu gsm's, kroketten of muziek verkopen. En van goede nieuwe muziek weten ze geen reet. En die betweterige sektarische zaakjes waar ze je, als je iets vraagt, aankijken of je een of andere muziekdebiel bent. Nee dat is het ook niet voor mij. Ik zal het zelf moeten gaan uitzoeken. En daar is eigenlijk niets mis mee. Ik doe dat eigenlijk al sinds de komst van internet. Maar ik zal Plato wel gaan missen!
Hierbij neem ik als columnist afscheid van deze site. Vierendertig columns is wel mooi geweest. Bijna drie jaar. Dan wordt het tijd om de fakkel weer door te geven. Als je mijn muzikale escapades wilt blijven volgen, dan kan dat. Zoek me maar op via Facebook, of kom eens langs bij het HPC, waar ik het nog steeds erg druk mee heb, vooral in deze tijd van bezuinigingen en sociaal economische doomscenario's. Lullen over en vooral luisteren naar muziek is een van mijn favoriete bezigheden. Bedankt voor de leuke reacties die ik de afgelopen jaren heb mogen ontvangen. Hail hail rock & roll! Den Haag rules!