De cd opent met ‘Kaleidoscope eyes’, dat onmiddellijk de toon zet voor de rest van het album. Het liedje is pakkend, melodieus en heeft een enorme drive. Live doet dit nummer het ook erg goed. Op de in januari uitgebrachte single ‘Infinity’, track twee van het album, is dezelfde beschrijving van toepassing. Een wonder dat het liedje geen hit is geworden, ondanks de airplay op 3FM en Kink FM. En bovenal is de clip regelmatig te zien geweest op TMF.

Opvallend - in vergelijking met de oorspronkelijke sound van AMP - zijn de orgelpartijen en koortjes die in de nummers verwerkt zijn. Het zijn vooral de koortjes die wat irritatie oproepen, want veel meer dan ‘aaah’ wordt er op de eerste helft van de cd niet gezongen. Het had leuker geweest als er ook refreinen ‘gedubbeld’ waren. De gesproken tekst als intro van de titeltrack maakt het gelukkig weer een beetje goed.

Een kandidaat voor een eventuele volgende single is ‘Sayonara’, dat radiovriendelijk, kort en bondig is. Track zeven, ‘Imagi nation’, is daarentegen lang uitgesponnen en doet aan het eind zelfs denken aan Pink Floyd. Ongetwijfeld zal producer Bas van Wageningen een hoop tijd gestoken hebben in het anderhalf minuut durende gefreak. ‘Madness methods’ roept vergelijkingen met de jaren 80 op en het bijzondere is dat bassist Quinten voor een groot deel de vocalen op zich neemt.

Het album luidt uit met ‘To wander’, dat een aanstekelijk meezingrefrein heeft en logischerwijs ook uit vele kelen klinkt. Een beetje het ‘Hey Jude’principe dus. Het laat de luisteraar in elk geval achter met een bevredigd gevoel. Hoewel sommige nummers wel meerdere luisterbeurten nodig hebben om te blijven hangen, lost het album al met al wel de verwachtingen in.

All Missing Pieces speelt zaterdag 24 juli om 22.15 uur op Plein Open op het Spuiplein.