Ook aan de mensen die af en toe de hectiek van de KoninginneNach willen ontwijken, is gedacht. In het Theater aan het Spui kon men genieten van optredens van Laura Jansen en Tim Knol, die elk twee sets speelden. In de foyer speelde Sven Hammond Soul, de formatie rondom toetsenist Sven Figee, maar liefst vier uur lang.

De hele avond kunnen de bezoekers van Theater aan het Spui in de foyer genieten van de orgelfunk van Sven Hammond Soul. Met een blazerssectie om het geheel van wat soul te voorzien, voorzien ze de volgelopen foyer van een swingende achtergrondmuziek. De drummer houdt de maat er goed in, en gaat af en toe goed los. Ook de gitarist krijgt ruimte voor wat solowerk, en complementeert het geheel zoals het zou moeten klinken: uitgekiende feestmuziek voor de soulliefhebber. De meeste bezoekers gaan er echt even voor zitten en dat laat zien dat de band ook niet zou misstaan in een zaal. Ook gaan hier en daar de voeten flink van de vloer. Gastzangeres Sherry Dyanne zingt loepzuiver mee op het soulvolle ‘Looking up, turnin round’. Ze krijgt groot applaus van het publiek, met in het bijzonder een paar mannen die haar bewonderenswaardig toefluiten. Sven Figee, de man achter het Hammondorgel, geeft een typische orgeldraai aan het optreden met het gezellige ‘Svoogaloo’. Het enige dat nog mist is James Brown die af en toe “Play that funky soul music!” roept. (JL)

Het zat Laura Jansen niet mee de laatste tijd. Doordat haar band niet richting Nederland kon vliegen in verband met de IJslandse aswolk, moest ze haar geplande theatertournee verzetten. Ook op KoninginneNach zijn Jansen en haar band nog niet met elkaar verenigd. Samen met een inderhaast samengesteld groepje muzikanten maakt de Nederlands-Amerikaanse zangeres haar opwachting in de kleine zaal van het Theater aan het Spui. Het is jammer dat het grootste deel van het publiek besluit om buiten in de regen te blijven, want hierdoor missen ze Jansen, die ook vanavond weer doet waar ze het best in is; mooie, gevoelige luisterliedjes spelen. De zangeres windt de aanwezigen in no-time om haar vinger en neemt ze mee op een reis langs allerlei emoties. Van heimwee bij 'Bells' tot het liefdesverdriet van 'Single girls' en en passant ook nog vertedering door 'If moon was cookie' (de originele versie van dit diepzinnige nummer is afkomstig van het Koekiemonster). Een fijn rustpunt in de hectiek van de KoninginneNach. (MP)

In de grote zaal van het Theater aan het Spui vallen we precies binnen op het moment dat Tim Knol, de 20-jarige belofte van platenlabel Excelsior, sarcastisch opmerkt dat het optreden nu “het gezelligst” gaat worden. Heel tegenstrijdig zet hij dan het gevoelige ‘Music in my room’ in, een nummer dat hij opdraagt aan een vriend die overleden is aan een spierziekte. Een constante is dat Tim op sokken optreedt, wat het intieme optreden helemaal een huiskamergevoel meegeeft. Het is de tweede set van zijn optredens in het Theater aan het Spui vanavond en Tim is blij dat we er allemaal nog zo laat - het loopt tegen middernacht - zijn. Met een schuchter lachje kijkt hij de zaal in. Knol, die bekend werd met zijn upbeat popnummer ‘When I’m king’, klinkt af en toe net alsof je de platenkast van je ouders opentrekt: als doorleefde countrymuziek. Vaste begeleiding in zijn live band is gitarist Anne Soldaat, die met zijn typische countrygalm de muziek oud en tegelijkertijd fris laat klinken, zoals bij de nieuwe nummers ‘Expect me too soon’ en ‘Gonna get there’. Je kunt eigenlijk niet stil blijven zitten bij de groovende outro’s van Tim Knol, en dat is bijzonder prettig. (JL)