‘All the time’, track 1 van het album, laat onmiddellijk horen wat de band in huis heeft. Toegankelijke rock met bonkende gitaren en herkenbare melodieën, zoals Impression haar stijl in een eerder interview met 3VOOR12 Den Haag omschreef. Honderd procent waar en als je daar ook nog de kenmerkende zangkoortjes bij optelt, dan is de beschrijving compleet. ‘Wrong time / wrong place’, de volgende track op het album, heeft wat meer dynamiek in zich en zou wellicht een geschikter openingsnummer zijn.

Er zijn verder niet zo veel dingen aan te merken op de EP en dat is misschien wel het grootste minpunt. Het klinkt eigenlijk allemaal net iets te perfect en nergens springt er echt een song uit. Het zou misschien kunnen komen door de inbreng van Ernst van Wageningen, die garant stond voor een ‘mooie’ productie van de nummers. Een iets rauwere sound zou Impression absoluut niet misstaan. Maar het zal ongetwijfeld een bewuste keuze zijn geweest.

Track 6 ‘Judy’, de afsluiter van het album, begint met akoestische gitaar en heeft verderop in het nummer een steeds terugkerend slepend refrein, wat wel redelijk blijft hangen. Dit zorgt ervoor dat je als luisteraar uiteindelijk niet met een katerig gevoel blijft zitten. En nog even over het hoesje: het is een mooie voorkant, alleen hebben we zo’n soortgelijk ontwerp niet eerder gezien bij Soulwax?