Buiten steeg de temperatuur nauwelijks boven de zes graden uit, in de kleine zaal was het een sauna. Op zaterdag 7 maart stonden Stereo en Yasmin in het Paard van Troje. Beiden hebben bewezen erg goed tegen hitte te kunnen… en rocken, dat konden ze ook!
Voorafgaand aan het optreden van Stereo in het Paard, is de band uitgenodigd voor de zesde editie van Ruijs in de Kluis. Aanvankelijk had de organisator en ook interviewer Gerard van den IJssel gerekend op de halve bezetting van de band, maar deze kwam in het geheel opdagen. Er ontstaat een relaxt interview, waarin de volledige band eerlijk en openhartig antwoordt op de gestelde vragen. Daarvoor overigens nog een akoestisch optreden van Ilithya, zij heeft 8 jaar in Australie gewoond en daar ook op een muziekschool gezeten. Deze singer-songwriter overtuigt en zoekt nog naar een bassist om de band te completeren.
Stereo is op dit moment heel druk bezig met het opnemen van de nieuwe cd, de oorspronkelijke deadline ligt in maart. De band geeft echter aan dat dit niet gaat lukken. Het is gewoonweg veel te kort dag en er zijn nu nog niet genoeg nummers. Opmerkelijk is ook dat alle leden hun scepsis hadden voor zij meededen aan Rock Nation, maar nadat bleek dat ze via het programma daarna gewoon min of meer carte blanche krijgen besloten zij ervoor te gaan.
’s Avonds, bij binnenkomst in de kleine zaal van het Paard, stroomt de hitte je al tegemoet. Het is dan ook al flink druk. De deur van de zaal staat wagenwijd open om de ergste hitte te verdringen en wat ‘frisse’ lucht binnen te laten. Echt helpen doet het niet. Voor de zangeres Yasmin, die vandaag het publiek mag opwarmen (of even de hitte doen vergeten, is misschien beter), maakt het niets uit. Ze lijkt totaal geen last te hebben van de warmte, maar ook van zenuwen lijkt geen sprake. De energie van alle bandleden spat er werkelijk vanaf. En Yasmin zelf kan ieder letterlijk wegblazen met haar stem. Wow, wat een strot! Een genoegen om naar te luisteren. Het publiek denkt er net zo over en reageert tussen de nummers door dan ook erg enthousiast. Aan het eind van de set klinkt dan ook luid applaus en gejoel. Yasmin heeft er na vanavond weer een heleboel fans bij gewonnen.
Als om half tien de lichten en het achtergrondmuziek uitgaan, wacht het publiek gespannen op de band die komen gaat. Enkele minuten later gaat echter het licht weer aan en hoor je zuchten van teleurstelling door de zaal vliegen. De band weet de spanning goed op te bouwen, want niet veel later gaat het licht wederom uit. Maar dit maal verschijnen de heren van Stereo op het podium. Zangeres Astrid laat nog heel even op zich wachten. Onder de geluiden van een opzwepende intro komt Astrid het podium op. Ze wordt met luid applaus verwelkomd. Na vele dagen in de studio te hebben doorgebracht, is het duidelijk dat de band zin heeft om live te spelen. De energie, zowel onderling en richting publiek, is erg leuk om te zien.
De bekende covers als ‘Pretender’ van de Foo Fighters en ‘Jump’ van Madonna worden afgewisseld met eigen werk. De single ‘Unexpected’ komt maar liefst twee keer voorbij vanavond. Tijdens de akoestische versie van de song, laat Astrid horen niet alleen te kunnen rocken, maar dat ze songs ook op een heel gevoelige manier kan overbrengen. Er worden ook enkele primeurs gespeeld , songs “vers uit de studio”. Waaronder het aanstekelijke ‘Would it be nice’.
De band is een echt geheel geworden, maar af en toe krijgen de bandleden een afzonderlijk een moment in de spotlight. Astrid praat veel met het publiek. “Hier is het allemaal begonnen, in Den Haag. Dus eigenlijk zijn we allemaal een beetje Haags”, zegt ze over zichzelf en haar medebandleden. De dankbaarheid voor het aanwezige publiek, het is tenslotte een dik uitverkochte show, is duidelijk en steekt de band niet onder stoelen of banken. En het publiek geniet. “De clubtoer zit eraan te komen. We hopen jullie dan weer te zien!” Een dolenthousiaste band neemt afscheid van ‘hun’ publiek.