Cd-recensie: Tino - 'Mind Playing Sketches’

Tino doet het helemaal anders

Ramon Keyzer ,

Het is bijna half mei en dus is het tijd voor een cd van Tino. Deze artiest weet elk jaar (afgezien van een korte split-up) een cd uit te brengen en doet dat altijd op zijn verjaardag; 16 mei. Zo ook nu en dit keer is het een zeer verrassende en speciale cd geworden. Tino doet het helemaal anders, en zingt dit keer niet. Op vrijdag 16 mei presenteert Tino zijn nieuwste creatie in Plato maar 3VOOR12 Den Haag heeft het schijfje al eerder weten te bemachtigen.

Mind Playing Sketches bestaat uit slechts één nummer van maar liefst 20 minuten en 8 seconden (20:08). Eigenlijk is het niet één nummer maar zijn het er zes. Maar om de luisteraar te behoeden voor de verleiding tot het skippen van nummers, is het geheel tot één nummer aan elkaar gemixt. Het album, eigenlijk meer een EP, moet gezien worden als één geheel en ook als zodanig beluisterd worden.

De opening is veel belovend. Middels een spacy intro wordt de spanning goed opgebouwd om vervolgens over te gaan in het eerste echte nummer. Dit nummer begint met een lekker catchy gitaartokkeltje, typisch Tino. Maar wordt al snel bijgestaan door Oosters klinkende vioolklanken, absoluut a-typisch voor Tino. Zeer verrassend en de combinatie van viool en akoestische gitaar werkt perfect. Af en toe lijkt de viool bijna uit de bocht te vliegen, maar dit doet niks af een prima nummer.

Ook het volgende nummer is pakkend en begint met een ogenschijnlijk vrij simpel drumloopje. Later valt ook de akoestische gitaar in en blijken de verschillende instrumentlijnen prima op elkaar aan te sluiten. Het heeft ook wel wat weg van een pauzemuziekje. En dat is absoluut niet negatief bedoeld. Het tussenstuk is wat vaag en sferisch en valt een beetje uit de boot. Het kabbelt (en druppelt) wat te lang door en is niet op zijn plaats tussen de overige stukken muziek op deze EP.

Gelukkig weet Tino de draad weer op te pakken met een zeer lekker akoestisch gitaarloopje waar steeds andere instrumenten aan worden toegevoegd. Lekker, maar wel met een wat rommelig slot. Vervolgens begint het afsluitende stuk met minimale percussie en bas dat pas echt op tempo komt na de toevoeging van een akoestische gitaar en gefluit. Het vrolijke lalala in combinatie met gefluit, maakt dit tot een zeer vrolijk voorjaarslied. Door een afgaande wekker wordt je uiteindelijk ruw wakker geschud uit een Tino trip die absoluut de moeite waard is.

Wat vooral opvalt is dat Tino niet zingt op deze EP. Navraag leert dat Tino hier bewust voor heeft gekozen omdat hij nu eens een soort soundscapes wilde neerzetten. “Teksten kunnen de aandacht nogal eens sterk op zich vestigen en door daar geen gebruik van te maken wil ik de volledige aandacht op de muziek vestigen”, aldus Tino. De cd blijkt meer dan boeiend genoeg te zijn om de aandacht vast te houden en de zang wordt dan ook niet gemist. Afgezien van het vage tussenstuk dat niet past in het geheel is dit een prima EP van een creatief man waarvan zijn creatieve bron nog lang niet opgedroogd lijkt.

Benieuwd hoe deze, en andere, Tino-nummers live klinken? Zorg dan dat je op vrijdag 16 mei om 20:00 uur in platenzaak Plato (Schoolstraat 22 Den Haag) bent voor de officiële release van de nieuwste cd van Tino; ‘Mind Playing Sketches’. Voor de mensen die het gehele oeuvre van Tino in één keer willen aanschaffen is er tijdelijk en in gelimiteerde oplage een fraai vormgegeven Tino cd-box te koop met alle cd’s van Tino.