Room Eleven in een uitverkocht Paard van Troje

Een gezellig avondje zomerse feel good muziek

Ramon Keyzer | Foto's: Peter de Hoog, ,

Room Eleven speelde op donderdag 27 maart in een uitverkochte grote zaal van het Paard van Troje. Bekend geworden door een cover, maar bekend gebleven door goede zomerse jazzpopliedjes, een goede band en vooral een zangeres met een geweldige stem. Ter promotie van hun zojuist uitgebrachte tweede cd ‘Mmm… Gumbo’ toeren ze momenteel door heel Nederland, waarbij het Haagse Paard van Troje natuurlijk niet wordt overgeslagen.

Een gezellig avondje zomerse feel good muziek

Room Eleven speelde op donderdag 27 maart in een uitverkochte grote zaal van het Paard van Troje. Bekend geworden door een cover, maar bekend gebleven door goede zomerse jazzpopliedjes, een goede band en vooral een zangeres met een geweldige stem. Ter promotie van hun zojuist uitgebrachte tweede cd ‘Mmm… Gumbo’ toeren ze momenteel door heel Nederland, waarbij het Haagse Paard van Troje natuurlijk niet wordt overgeslagen. Room Eleven werd bekend door de Meredith Brooks cover ‘Bitch’ dat zij opnamen voor een reclamespotje voor op de Nederlandse televisie. Zij maakten een heerlijk langzame zomerse laidback versie van dit in oorsprong rocknummer. Vanaf dat moment is deze Utrechtse jazzy popband niet te stoppen. Ze wonnen een Essent Award en debuut cd ‘Six White Russians And A Pink Pussycat’ werd begin 2007 opnieuw uitgebracht met een bonus-disc en bereikte niet lang daarna de gouden status. Inmiddels is de plaat al enige tijd platina en ligt sinds 14 maart de opvolger ‘Mmm… Gumbo’ in de winkels die op nummer 3 binnenkwam in de albumlijst. Uiteraard gaat dit succes gepaard met veel optredens door het gehele land in het clubcircuit, maar ook op vele festivals. Zo speelde Room Eleven al op North Sea Jazz, Crossing Border en Oerol, maar ook in het buitenland op het Canadian Montreal Jazz Festival. Op speciaal verzoek van hun Japanse fans zijn ze ook al naar het land van de rijzende zon afgereisd. De komende maanden touren ze door heel Nederland en verschijnen ze in veel radio programma’s en doen ze enkele tv optredens. De hype duurt nu al zo lang, dat je eigenlijk niet meer mag spreken van een hype. Vandaag staat Room Eleven in een uitverkochte grote zaal van het Paard van Troje. Om acht uur staat er al een enorme rij wachtende mensen en dat blijft zo tot kort voor het optreden. Het publiek is zeer gemêleerd. Klokslag half tien betreedt de band het minimaal aangeklede podium. Er staat alleen een grote ouderwetse schemerlamp. Janne Schra is de lead singer en het middelpunt van de aandacht. Ze is gekleed in een groen bloemetjesjurkje, wat perfect past bij de happy-feel-good-liedjes. Janne heeft een strot van goud, een heerlijke softe jazzy stem. Na het eerste nummer vraagt de blonde zangeres of er ook nog mensen uit Den Haag zijn. “O wat leuk”, reageert ze wat verrast. Een erg vreemde vraag waarmee ze niet bepaald snugger over komt. “Zijn er ook nog mensen van buiten Den Haag?”, vraagt ze vervolgens. Waarop het publiek uiteraard bevestigend reageert. En steeds weer voegt nagenoeg alles wat er tussen de nummers gezegd wordt niets toe aan het optreden. Erg jammer, want hiermee haal je het prima concert toch wat naar beneden. Het publiek is voornamelijk gekomen voor een lekker gezellig avondje muziek en vind het ook sociale aspect ook erg belangrijk. Hierdoor wordt er wat gekletst, wat zangeres Janne nogal irriteert. Tussen de nummers door laat ze dit steeds weer blijken, waardoor het publiek dat weer irritant vind. Hierdoor ontstaat er een licht spanningsveld tussen zangeres en publiek. Toegegeven; er wordt wel wat gesproken, maar wat wil je in een uitverkochte grote zaal. En zo erg was het nou ook weer niet. Op een gegeven moment zegt Janne “dit wordt een erg lang intro”, waarmee ze suggereert het nummer pas te spelen als het stil is. Deze aanpak werkt niet, dat blijkt al snel. Pas in het laatste nummer ‘Sad song’ doet de band wat een band hoort te doen om het publiek stil te krijgen; puur en alleen door middel van de muziek. En dat werkt wel, het publiek is stil en de band is hier zichtbaar blij mee. Room Eleven is erg goede jazzpopband met een geweldig goede zangeres. Live spelen ze nummers van beide albums, lieve zomerse popliedjes overgoten met een heerlijke warme jazzy saus. Muziek waarbij je op een zomerse zonnige dag in een grasveld omgeven door bloemen heerlijk wil genieten van een thuis klaargemaakte picknick met een glaasje rosé in je rechter hand. De muziek ligt lekker makkelijk in het gehoor, maar mist spanning en scherpe kantjes. Dit is waarschijnlijk ook waarom deze band zo enorm populair is en een zeer breed publiek aanspreekt. Op zondag 22 juni zal Room Eleven terug zijn in Den Haag want dan spelen ze tijdens Picnic In The Park in het Zuiderpark. Dit moet de ultieme manier zijn om deze muziek te ervaren, als de weergoden goed gemutst zijn tenminste.