Donderdagavond 28 maart was de kleine zaal van het Paard van Troje gereserveerd voor het wat stevigere werk. Ernaast is het druk, het is zelfs uitverkocht voor het optreden van Room Eleven. Dit weerhoudt een select gezelschap er echter niet van om een avondje door te brengen met de muziek van Drunk Tank en van de hoofdact Jaya The Cat. Jammer genoeg voor de heren van Drunk Tank spelen ze voor een vrij lege zaal. Drunk Tank speelt alweer een tijdje met zanger Bart en dit is ook te merken aan de setlist, die flink geëvolueerd is in vergelijking tot een jaar geleden. Jammer is het dan wel weer dat zanger Bart de band in april gaat verlaten. Bijna geen tracks van de oude EP’s dus en zelfs maar eentje van de laatste EP, te weten de titeltrack ‘In this together’. Drunk Tank speelt ook een cover van The Coasters (‘Charlie Brown’) maar verder allemaal eigen materiaal, wat ook geldt voor de track ‘Mother Russia’, die op een aardige gitaarsolo na verder helemaal niets met de gelijknamige track van Iron Maiden heeft te maken. Het is gewoon wachten tot de formatie een vaste blijft, zodat de heren dan eindelijk de gewenste volledige cd kunnen gaan opnemen en uitbrengen. Jaya The Cat, met onder meer Jan-Jaap (Jay) Onverwagt en Jordi Nieuwenburg in de gelederen blijkt een steeds groter gevolg te krijgen. Het wordt gelukkig toch nog aardig druk in de kleine zaal. Waarschijnlijk heeft Onverwagt dit ook laten meespelen in zijn keuze om bij wijlen Green Lizard op te stappen. Zanger Geoff start het optreden met de vraag of het publiek lekker wil meedoen, want voor het publiek staat een vermoeide band. Getuige het energieke optreden, ook van zanger Geoff Lagadec overigens, valt dat gelukkig wel mee. De groep wisselt het oudere materiaal af met flink wat nieuw werk en speelt dan ook veel nummers van zowel ‘First Beer Of A New Day’ als de nieuwe cd die eind 2007 uitkwam, ‘More Late Night Transmissions With Jaya The Cat’. De heren spelen daarvan onder meer de singles ‘Closing time’ en ‘Good morning’. Het gaat echter pas echt los als men het oude materiaal speelt. Bij de toegift wordt het helemaal een feestje en wordt er door het publiek nog aardig gedanst en er is zelfs iets wat voor een moshpit probeert door te gaan. ‘El Camino’ wordt door de meerderheid van het publiek uit volle borst meegezongen. Opmerkelijk hoeveel mensen het oude materiaal kennen. Ook wel terecht, want dit is gewoon een behoorlijke feestband. Ondanks dat de teksten vrij eenduidig zijn en grotendeels over drank gaan. Vrijwel ieder optreden van Jaya The Cat staat gewoon garant voor een fijne avond, of dat nou in een willekeurig poppodium is of op een buitenfestival.