Nog een paar dagen en dan is het zover; de allerlaatste editie van The Music In My Head. Voorafgaand aan het festival zal 3VOOR12 Den Haag verschillende acts uitlichten. De derde act in deze reeks is de in Amersfoort wonende singer-songwriter Blaudzun, zijn echte naam: Johannes Sigmond. Zijn debuutalbum is slechts een maand geleden uitgebracht op V2 Records. Op zaterdag 14 juni treedt hij tweemaal op. ‘s Middags tijdens The Music in my Backyard en ‘s avonds tijdens The Music In My Head in het Paard van Troje. Slechts twee jaar is Blaudzun als singer-songwriter bezig. Vernoemd naar een onbekende Deense wielrenner uit de jaren zeventig is Johannes Sigmond hard op weg naar zijn muzikale zege. In het voorprogramma van Ane Brun en de after party van Patrick Watson heeft hij al menig hart veroverd. De recensies zijn allen lovend. Ook voor zijn pas geleden uitgebrachte debuutalbum niets dan goed. Blaudzun maakt dromerige, breekbare liedjes met internationale allure. Al snel wordt de vergelijking gemaakt met Turin Brakes, Star Sailor, Thom Yorke en Arcade Fire, hier en daar met Jeff Buckley uithalen. Het moest een soort van nachtelijke soundtrack worden, voor in de trein of de auto. En daarin is hij goed geslaagd. Tijdens concerten en op het album wordt Blaudzun onder andere bijgestaan door zijn broer Jakov op gitaar en lapsteel, Michiel van Elk op accordeon en René Dufry op drums. We legden Johannes een aantal vragen voor. Van welke soort muziek/band krijg je hoofdpijn? ”Vreselijke vraag, want nu heb ik meteen dat irritante liedje in mijn kop. UB40 is echt walgelijk. ‘Red red wine’... Ik moest ooit letterlijk kotsen toen ik dat hoorde. En dat kwam niet van de rode wijn. Mijn lichaam reageert heel vreemd op de stem van die zanger. Getver!” Waar wordt je dan wel vrolijk van? “Vrolijk word ik van Cubaanse muziek. Ik ben groot fan van Ibrahim Ferrer, het klinkt vrolijk en triest tegelijk. En wat ik echt heel mooi vind, maar waar ik niet meteen vrolijk van word, is bijvoorbeeld die groene LP van Nick Drake (met River Man). Revolver van The Beatles, de debuut cd van Arcade Fire en Antony & The Johnsons.” Wat voor werk doen jullie in het dagelijks leven? “Ik maak muziek, doe sessiewerk, schrijf liedjes, maak documentaires en filmpjes en bedenk tv-concepten.” Wat zijn je dromen? ”Veel mooie albums maken en optreden met mooie en goede mensen om me heen. En als ik echt droom: headlinen op Glastonbury (Engeland) met een groot orkest achter me.” Voor welke film had je de muziek willen maken? “Midnight Cowboy. Heerlijke sfeer, prachtige dialogen. De sfeer en de magie van het New York uit 1969, de film kruipt onder je huid. Het liedje van Harry Nillson (‘Everybody’s talking at me’) is door deze film trouwens een wereldhit geworden. Van Donnie Darko of American Beauty had ik graag de endtitles geschreven. Het liedje ‘Higher ground’ bijvoorbeeld (staat op m’n album).” Ben je tot alles in staat om je doel te bereiken? “Ik beperk me tot moord en doodslag, meer niet. Verder moet je maar zien hoever je talent je brengt.” Hoe zou je zelf je muziek het beste omschrijven? “Soundtrack voor een nachtelijke autorit. Herfstig, zonder regen, maar met een laagstaande zon.” Hoe schrijf je nummers? Is er eerst een tekst waar een melodie omheen gebouwd wordt? “Ik werk en schrijf alleen. Ik heb altijd een schrijfboekje of opname apparaat bij me. Tekst en melodie ontstaat soms los, maar meestal tegelijkertijd. Het is een combinatie van inspiratie en transpiratie. Soms is een liedje binnen een uur echt af. Soms duurt het maanden voordat ik het juiste arrangement te pakken heb.” Sta je liever op het podium of ben je liever aan het werk in de studio? “Onmogelijke keuze. Hoewel de balans jammer genoeg vaak te veel doorslaat naar het podium.” Wat maakt jou uniek? “Ben ik niet in staat te beantwoorden.” Wat voor muziek heb je de hele dag in je hoofd zitten? “Echt van alles door elkaar. Ramses Shaffy, Kylie Minoque, de nieuwe Radiohead, Run DMC, een oude gospel, kinderliedjes, Rammstein. En dan ook nog mijn eigen nieuwe ideeën. Het is een vreselijke warboel.” Wie is je grootste voorbeeld? “Johnny Cash, duivels goed, goddelijk mooi.” Wat is het beste nummer ooit geschreven? “Beste weet ik niet. Nummers die mij altijd pakken zijn ‘I am the walrus’ (Beatles), ‘Redemption’ (Cash), ‘Autumn in New York’ (door Sinatra) en ’Stay’ (U2).” Wat is het favoriete onderwerp voor jouw muziek? “Liefde en leugens, ...zeg maar het leven. Of juist de angst daarvoor. Ik heb ooit eens een liedje over een punaise willen maken, maar dat lukt me gewoon niet. Ik ben geen somber mens, maar ik houd er van om de schaduwkanten van het bestaan te verkennen. Dat zet alles letterlijk in een ander daglicht. Klinkt wellicht zwaar en pretentieus. En dat is het ook.” Als ik mijn eigen festival had dan... “Wow, mooie vraag! Ik zou openen met MGMT, dan Pixies, vervolgens Emmylou Harris (met in de begeleidingsband Daniel Lanois). Volgende hoogtepunt is een akoestische set van Nirvana (incl. Kurt) met een speciaal guest appearance van Thom Yorke, David Bowie en Johnny Cash. En dan afsluiten met The Beatles tijdens Sergeant Pepper. Wat een droom! Als afterparty in de nacht: eerst Sigur Rós, en daarna dansen met The Field en Justice. Om 10.00 uur ’s ochtends wakker worden met een collaboratie tussen Marvin Gaye en Boards of Canada. Het zal er wel niet van komen...” Laatste editie TMIMH. Is dat jammer of juist goed, tijd voor nieuwe initiatieven? “Jammer. Vooral als er geen nieuwe initiatieven zijn. Daar ben ik niet van op de hoogte.” Ga je zelf ook nog optredens bekijken op TMIMH? “Als ik de kans krijg, Joan As Policewoman. Heerlijke stem, mooie eerste plaat. Nog nooit live gezien. Ze zei ooit: ‘Beauty is the new punk’. Dan kan je bij mij niet meer stuk. Dat is zo waar.” Wat wil je tot slot nog kwijt? “Ik heb nog een semi-akoestische basgitaar te koop. Zo goed als nieuw. Vraagprijs € 200,-” Blaudzun speelt op zaterdagmiddag tijdens The Music In The Backyard vanaf 12.30 uur aan de Prinsegracht 8 en ’s avonds tijdens The Music In My Head om 21.45 uur in het Paardcafé.