Volgens de Amerikaanse website Drowned in Sound maakt Hagenees Dave Huismans, alias 2562, dubstep waar ook de meisjes op kunnen dansen. Een mooi compliment, vindt Huismans. Twee weken terug kwam zijn debuutalbum Aerial uit op het Britse label Tectonic van dj Pinch. Vanuit binnen- en buitenland kreeg de producer pluimen toegeschoven. Er gaan zelfs al stemmen op om Aerial uit te roepen tot opvolger van Burial’s Untrue, onbetwist de beste dubstepplaat van vorig jaar.
Zo’n twee jaar werkte Huismans aan Aerial. “Het aantal uren weet ik niet eens meer”, zegt hij. “Ik ben zo iemand die eindeloos aan details blijft schaven. Het zou goed zijn als ik wat intuïtiever leer werken.” In die twee jaar bracht hij handen vol tracks uit, waarvan een aantal nu zijn debuutalbum vormen. Belangrijker: hij vond een eigen geluid, dubstep met invloeden van onder meer techno en broken beat. “Ik heb in het verleden allerlei soorten muziek gemaakt”, legt hij uit. “Broken beat, hiphop met jazzinvloeden. Ik hou wel van een beetje swing, iets meer dan de donkere stoeremannendubstep. Techno is wel een basis voor mij. Het is toch al sinds jaar en dag het geluid dat je het meest hoort in het uitgaansleven.” Voor zijn specifieke geluid is nog geen nieuw subgenre in het leven geroepen, maar dat hoeft van Huismans ook niet. “Zodra iets een naam krijgt, liggen de kaders vast.”
De kern van de dubstepscene zit nog altijd in Engeland, maar Huismans denkt er niet aan om zijn koffers te pakken en de plas over te steken. “Ik heb niet zo veel behoefte om in een scene te zitten. Ik zit liever hier alleen, zonder al te veel afgeleid te worden.” Niet voor niets nam hij als artiestennaam zijn postcode aan. Inwoners van het Regentessekwartier in Den Haag zullen het al herkend hebben. “Den Haag is niet echt belangrijk voor me, het gaat mij om de specifieke plek waar ik woon. Bijna alle tracks heb ik thuis geproduceerd.”
Ondanks alle lofuitingen blijft Dave Huismans graag met beide benen op de grond staan. “In principe zou ik mijn baan op kunnen zeggen”, zegt hij. “Maar dan ben je wel erg afhankelijk van je muziek. Ik heb het idee dat ik dan een stukje vrijheid inlever. Dan ga je toch onbewust sneller tracks maken waarvan je denkt dat het label ze uit kan brengen. Nu kan ik rustig aanklooien en tracks maken die misschien niet toegankelijk zijn, maar wel spannend. Maar ik denk hier elke dag over na.” De eerste 3.000 exemplaren van Aerial zijn in elk geval de deur uit. “Nu al meer dan ik gehoopt had.”
Zo’n twee jaar werkte Huismans aan Aerial. “Het aantal uren weet ik niet eens meer”, zegt hij. “Ik ben zo iemand die eindeloos aan details blijft schaven. Het zou goed zijn als ik wat intuïtiever leer werken.” In die twee jaar bracht hij handen vol tracks uit, waarvan een aantal nu zijn debuutalbum vormen. Belangrijker: hij vond een eigen geluid, dubstep met invloeden van onder meer techno en broken beat. “Ik heb in het verleden allerlei soorten muziek gemaakt”, legt hij uit. “Broken beat, hiphop met jazzinvloeden. Ik hou wel van een beetje swing, iets meer dan de donkere stoeremannendubstep. Techno is wel een basis voor mij. Het is toch al sinds jaar en dag het geluid dat je het meest hoort in het uitgaansleven.” Voor zijn specifieke geluid is nog geen nieuw subgenre in het leven geroepen, maar dat hoeft van Huismans ook niet. “Zodra iets een naam krijgt, liggen de kaders vast.”
De kern van de dubstepscene zit nog altijd in Engeland, maar Huismans denkt er niet aan om zijn koffers te pakken en de plas over te steken. “Ik heb niet zo veel behoefte om in een scene te zitten. Ik zit liever hier alleen, zonder al te veel afgeleid te worden.” Niet voor niets nam hij als artiestennaam zijn postcode aan. Inwoners van het Regentessekwartier in Den Haag zullen het al herkend hebben. “Den Haag is niet echt belangrijk voor me, het gaat mij om de specifieke plek waar ik woon. Bijna alle tracks heb ik thuis geproduceerd.”
Ondanks alle lofuitingen blijft Dave Huismans graag met beide benen op de grond staan. “In principe zou ik mijn baan op kunnen zeggen”, zegt hij. “Maar dan ben je wel erg afhankelijk van je muziek. Ik heb het idee dat ik dan een stukje vrijheid inlever. Dan ga je toch onbewust sneller tracks maken waarvan je denkt dat het label ze uit kan brengen. Nu kan ik rustig aanklooien en tracks maken die misschien niet toegankelijk zijn, maar wel spannend. Maar ik denk hier elke dag over na.” De eerste 3.000 exemplaren van Aerial zijn in elk geval de deur uit. “Nu al meer dan ik gehoopt had.”