Afgelopen donderdag 24 januari deden Malle Pietje & De Bimbo’s, Malkovich en Aux Raus Speakers in Delft aan. In het kader van de ‘Dutch Courage Tour’ speelden deze drie acts reeds in vele clubs in Nederland. Ze hebben in november ook al eens in de Melkweg gestaan. Hoe zou het vergaan in Delft? Openingsact van de avond is het Amsterdamse drietal Malle Pietje & De Bimbo’s. Twintig minuten later dan gepland - het is inmiddels tien voor half tien - klinkt het “Hallo Delft!” uit de mond van zangeres/bassiste Kiki. Het feest kan beginnen! In sneltreinvaart werken Bram (drums), Jane (gitaar) en Kiki zich door hun set heen. Wat we te horen krijgen zijn nummers in de aloude traditie van de pretpunk. Het repertoire is afwisselend Nederlandstalig en Engelstalig, merendeels afkomstig van hun album ‘Are you punk or are you drunk?’. Jammer alleen dat de teksten absoluut niet verstaanbaar zijn; het had net zo goed Hebreeuws kunnen zijn. Als ze hun laatste nummer instarten, de radiohit ‘Tienerhoer’, kan het gevoel je bekruipen dat ze dit als een verplicht nummer beschouwen. Wanneer Malle Pietje & De Bimbo’s het podium verlaten, hebben ze slechts vijfentwintig minuten gespeeld. Malkovich is de tweede band van vanavond. De vijf heren gaan vanaf de eerste tonen meteen los. Er zijn echter problemen met het geluid op de monitoren, waarover zanger Hugo openlijk zijn beklag doet aan de geluidsman achterin de zaal. Als alles dan eindelijk goed afgesteld is, vervolgen ze hun set. De muziek die het vijftal ten gehore brengt, is een crossover van rock en metal met een vleugje grunge. Het publiek smult ervan, getuige de regelmatige pogo-taferelen vooraan bij het podium. De charismatisch ogende Hugo weet de zaal goed te bespelen en weet de aandacht op zijn persoontje goed vast te houden. De cover ‘Spin the black circle’ van Pearl Jam is een gouden greep te noemen, want het past uitstekend tussen hun eigen nummers. Na zo’n drie kwartier verlaat het vijftal het podium om ruimte te maken voor de headliner van de avond. Het is duidelijk dat de meeste mensen voor Aux Raus naar Speakers zijn gekomen. Vooraan is het dringen geblazen om de verrichtingen van Bastiaan Bosma (vocalen) en Luuk Bouwman (gitaar) te volgen. De energie spat van het podium af, waarbij Bastiaan al tijdens het tweede nummer het publiek induikt. Wanneer de kraker ‘Fall’ gespeeld is, is er iemand uit de zaal die herhaaldelijk “joden” roept. Bastiaan wijst hem aan met een vernietigende blik, waardoor de desbetreffende persoon zijn mond houdt. Verderop in het optreden trekt Bastiaan zijn T-shirt uit en provoceert hij het publiek door zijn broek half te laten zakken en de microfoon tegen zijn achterste te houden. Hij kan het maken; het publiek vindt hem geweldig. Een leuk moment volgt, als iemand van de Speakers-crew het podium opgaat en een potje meedanst met hem. Tegen het einde van het optreden mengt Bastiaan zich voor de tweede keer in het publiek, waarbij hij zich letterlijk op handen laat dragen. Een memorabel fotomoment! Als de twee heren na een half uur gespeeld te hebben richting kleedkamer gaan, klinkt het luidkeels “nog een liedje” door de zaal. Tevergeefs, want Aux Raus doet niet aan toegiften…