Ieder jaar kijken we er weer naar uit, aan het begin van het jaar; De nieuwe Antilounge editie. Sinds 2004 een klein begrip geworden. Niet alleen in de underground maar ook daarbuiten. Dit zijn van die dingen die altijd goed van pas komen. Als muziekfreak en doorgewinterde pop en muziekliefhebber kom je bovengronds nauwelijks aan je trekken in het popklimaat van Den Haag. Je zoekt je heil dan snel in klassieke muziek, jazz en in de underground of elektronische dance. Laten we elkaar geen mietje noemen; Hier gebeurd tenminste nog écht iets waarvoor we warm lopen. En dj Kipkillah weet hoe dit moet.

Het mag inmiddels wel bekend zijn dat achter dit pseudoniem Martijn Verlinden schuil gaat. Binnen deze subcultuur is deze man één van de belangrijkste iconen geworden. Dit mede door een initiatief als Antilounge. Waarvan wij sinds vorige week de vijfde digitale schijf in onze handen hebben en sedertdien niet meer los willen laten. Hoewel er eigenlijk geen slechte editie tussen heeft gezeten wordt Antilounge II als één van de grote favorieten gezien. In 2005 werd dit album uitgeroepen tot één van de drie beste Haagse cd’s van dat jaar.

Het is allemaal veel te vroeg om het nu al te roepen, maar deze editie maakt wederom een grote kans. Antilounge V is een stuk sfeervoller dan voorgaande edities. Wat ook opvalt is dat deze lekker laidback is. Het begint er op te lijken dat deze muziekstroming eindelijk eens serieus genomen gaat worden. Antilounge V is namelijk de ideale plaat voor de slome zondagochtend, als je met een katerige hoofd aan een beschuitje zit met slappe thee. Het is prettig wakker worden op de klanken van Pzeudonym, Paulo Sossa, Thesis, Legion & Sattelite Smash, Geazah en Jacques de La Disque. Antilounge V kent enkele grote namen uit het verleden, naast meneer La Disque prijken ook oude helden als SCLE, Charly & Gallus en Thesis op deze cd.

Over het algemeen doet Antilounge V filmisch aan. Tracks als ‘Twisted’ van Sconez, ‘Sarmisegetuza’ van Rocket Clowns en ‘Adnil’ van Pzeudonym lijken zo van filmsoundtracks te komen. Ondanks dit sfeertje en het een rustig geheel is Antilounge V enorm dansbaar. Op Stribbel van Maartez moet je wel schudden op de raggamuffinachtige stem. Dit is één van de meest opvallende tracks op deze compilatie. Ook de track van Jacques de la Disque (een alter ego van Sander Idema) is gemaakt voor de dansvloer. ‘Minimol’ heeft het overduidelijke en herkenbare geluid van Idema en doet denken aan de jaren zeventig disco.

‘SDM’ van Charly & Gallus (Martijn Verlinden himself) is onmiskenbaar de meest explosieve track. Waar vorige cd’s zich aan dit soort tracks tegoed doen is het nu de uitzondering op de regel. Het enige minpunt van deze cd is dat sommige tracks wat aan de korte kant zijn. ‘Ghost F.C.K.’ van The Defpenalty bijvoorbeeld. Dat mag best wat langer duren. De krachtige opbouw smaakt alleen maar naar meer. Deze editie klinkt als één geheel en is toch veelzijdig. Sommige tracks lopen perfect in elkaar over, zoals ‘Adnil’ van Pzeudonym en ‘Sickness’ van Legion & Sattelite Smash. Antilounge lijkt met deel vijf het amateurniveau te zijn ontstegen. Professionaliteit is wat de klok luidt. Ook al ben je niet thuis met deze muzieksoort is deze cd gewoon goed te verteren. Wat zeiden we ook al weer? Haagse popmuziek is dood, lang leve Antilounge! Eindcijfer: 9-