Foto's: Ron van Varik en Eefje Lammers “Ja, dus? Wordt jullie muziek er ineens beter van als jullie in een ander land gaan opnemen?" antwoordt Shell Schellekens als wij hem vertellen over de plannen van ons album. Schellekens weet waarover hij praat, hij heeft onder andere het nummer ‘Twilight zone’ van Golden Earring geproduceerd. We zijn hem backstage op Schollenpop tegengekomen en hebben even met hem staan te praten. Het belangrijkste volgens hem? “Er moet iets hangen in de studio, een gevoel, er moet rock ‘n' roll heersen. Dat kan net zo goed in Nederland.” Als we hem vertellen dat onze producer Greg Haver (Lost Prophets, Manic Street Preachers, GEM) de studio in Engeland op zijn duimpje kent ziet Shell het nut er wel van in, “er moet alleen wel iets hangen daar, anders wordt het niks.” Een gevoel? Een sfeer? Rock ‘n' roll? Waar kunnen we dat vinden, hebben we het al, of is het een verloren zaak? Deel twee van het dagboek. Over rock ‘n' roll gesproken. Afgelopen vrijdag 15 augustus speelden wij in de grote zaal van Paradiso, een ervaring op zich (een ervaring? een van de hoogtepunten in mijn jonge leven bedoel ik natuurlijk). Het punt was alleen, dat wij voordat we wisten dat we in Paradiso mochten optreden, al kaartjes voor Lowlands gekocht hadden. We hebben er aan gedacht om de kaartjes te verkopen, maar dat konden we niet over ons muzikantenhart verkrijgen. Dan maar even bikkelen en heen en weer rijden op vrijdag. We hebben The Wombats, The Kooks en Pendulum gemist, maar je kan niet zeggen dat het niet ruig was. We speelden in Paradiso omdat Sellaband (de website waar wij 50 duizend dollar verzameld hebben en dus een album mee op kunnen nemen, en dit is de laatste keer dat ik dat uitleg) twee jaar bestaat, tijd voor een feestje dus. Paradiso was vol, en we speelden zeker niet slecht. Het was dus een goede keus en een mooi verhaal voor onze kleinkinderen. In Paradiso hebben we in ieder geval al gestaan. Jammer dat we pas om vier uur ‘s nachts aankwamen op de overvolle parkeerplaats van Lowlands. Maar ach, dat is het leven waar we voor gaan. Onze producer heet Greg Haver en hij komt uit Wales. Hij heeft dus een fantastisch grappig accent, en Britse humor. Hij heeft een aantal grote bands onder zijn naam staan. Manic Street Preachers, Lost Prophets, Super Furry Animals en GEM uit Nederland. We hebben hem ontmoet op onze eerste reis naar Londen (zie deel één van het dagboek). Het belangrijkste is natuurlijk dat het klikt met een producer, en klikken deed het. Bij het voorstellen van de bandleden begon hij er meteen al over dat ik iets te dun ben voor een drummer. Hij legde ons uit dat hij van snel werken houdt en de sfeer in de studio erg belangrijk vindt. De rock ‘n' roll? We hopen dat hij degene is die ons kan helpen om de sfeer/rock'nroll/gevoel in de studio te brengen en natuurlijk op het album. Terug naar Lowlands. Op Lowlands hangt de sfeer die er overal ter wereld zou moeten hangen, en zeker ook de sfeer die er zou moeten zijn in een studio. Lang leve de lol, alles kan alles mag en iedereen is mijn beste vriend. Camping Drie huisvestte dit jaar een Haagse enclave. Verschillende Haagse bands hadden hun tentjes opgezet voor een aantal dagen feest. The Levi's, F, ReBelle en Jip om er maar een paar te noemen. Nou heb ik zelf een grafhekel aan kamperen, dus vond ik eigenlijk alleen de momenten dat ik buiten mijn tent was echt leuk (gelukkig is dat op Lowlands niet een al te groot probleem). Toen we donderdag ons tentje aan het opzetten waren, werd Bram gebeld door het gratis dagblad DAG voor een interview. Ik hoorde hem nog zeggen dat dit waarschijnlijk zijn laatste keer Lowlands op de camping was, volgend jaar zouden we zelf moeten spelen. Leuk zo'n grote mond, maar twee dagen later werden we gebeld door een vriendin die vertelde dat ze het volgende hoorde op Radio 1: "Lowlands quotes: Zanger Bram Wesdorp van de Haagse band So What denkt volgend jaar niet meer op de camping te kunnen staan omdat hij zelf moet spelen." Leuk die pers. Van een piepklein tentje naar de hypermoderne studio. Ons album gaan wij begin oktober opnemen in de Modern World Studios in Tetbury (bij Wales). Het is een studio waar elke muzikant van droomt, check hem even uit op de website. We zijn al een keertje in deze studio wezen kijken, het is namelijk de studio waar wij Greg (de producer) ontmoet hebben. Hij was daar bezig met een andere band en het leek hem leuk dat we hem in zijn natuurlijke leefomgeving zouden ontmoeten. Op het moment dat we de studio binnenkwamen waren we verkocht. Zo gezellig en zo professioneel. We hebben dus de klik met de studio en de klik met de producer. Maar krijgen we daarmee ook de sfeer, rock n' roll en het gevoel op het album? Ze hebben in de studio in ieder geval een Wii, Xbox360 en een Playstation 3 met Guitar Hero. Dus dat gaat waarschijnlijk wel goed komen. In het afgelopen weekend heb ik wel momenten gehad waarvan ik dacht, dit zijn nou die sferen waar Shell Schellekens het over had. In de kleedkamer van Paradiso, waar Bram onder de douche een liedje zingt voor iemand van BNNuniversity radio. Of dat we met zijn vieren bij de The Hives staan te kijken op Lowlands en dan eindelijk zien: "Oowja, zo moet het!" Of dat we in de auto, op de terugweg van Lowlands, Bram in zijn slaap helemaal onderkalken met een permanent marker. Om hem daarna niets vermoedend een pompstation in te laten lopen. Als we die sfeer in de studio kunnen krijgen gaat het waarschijnlijk goed komen met het album. Natuurlijk ook omdat we in de studio een volledige sportschool hebben, maar dat terzijde. Wat nu? Zes oktober vliegen we naar Engeland voor de opnames. Er moet voor die tijd nog veel besproken en geregeld worden. Het albumontwerp, de releaseparty en alles wat er nog meer bij komt kijken. Op het moment is Greg Haver bezig met onze nummers, die hebben we amateuristisch opgenomen en naar hem opgestuurd. Hij gaat er wat moois van maken. We houden 3VOOR12 Den Haag en jullie op de hoogte. Volgende week is ons optreden in Paradiso te zien op Fabchannel.com.