Naast alle bandjes die acte de présence gaven in de HPC zelf, in het muziekcafé evenals de oefenruimtes, is er ook een buitenpodium ingericht – speciaal voor dit winterfestival. Een heuse grote partytent zorgt ervoor dat een man of 30 binnen de tent kan zitten om een aantal akoestische acts gade te slaan. Eerste act van de avond zijn de Stud Muffins. Daar het om een akoestische set gaat zijn een aantal bandleden thuisgebleven, en zo speelt het duo Ed Struijlaart en Jelmer Bouma samen een vijftal liedjes. Onder andere ´Comeback Kid´, ´Sobe´r en ´Piece of Mind´ komen voorbij. Ook spelen ze als laatste ´The Beach´, die ze opdragen aan toetsenist Dick Jense. Tino is na jaren afwezigheid weer terug. Terug als nooit tevoren! Op 16 mei komt via Langweiligkeit Records zijn CD ´The Reason to Go On´ uit. Een beetje nerveus speelt Tino zijn allerallereerste optreden sinds een jaar of vier. Een en ander gaat niet helemaal zoals gehoopt, maar noest strijdt Tino zich erdoor heen. Na het titelnummer volgen ´To be Reborn´ en ´I’ll be Ready for a New Life´. Dan gaat het klein beetje mis als tijdens ´A new religion´ een snaar breekt. Bij poging twee lukt het dan alsnog om de set door te spelen. Hierna volgen ook nog ´He Saves Me´ en ´God is Karma’ – allen van de concept cd die een wat religeuze inslag heeft. Tino verzekert ons echter dat hij niet ineens is overgestapt tot een zware EO volgeling. Tussendoor speelt Tino nog een oud nummer uit 1997, ´When I was Young´. Helaas honoreert hij het verzoek van de Stud Muffins om ´Put Your Money in your Asshole´ te spelen niet. Waarschijnlijk zullen wij dit nummer nooit meer horen. Van zijn zangstem moet Tino het niet hebben. Maar toch kijken wij met enige nieuwsgierigheid naar de release van de CD, want met bas en drums en verdere begeleiding zou dat toch best een interessant werk kunnen gaan worden. Zangeres Ana Criado staat op de CD ´Heartbreakers and Assshakers´, die volgende week wordt gereleased in het Waterfront door de Popunie. Zij speelt onder meer het liedje wat ook op die CD staat, ´Absent Friend´ wat gaat over het vertrek van een hele bijzondere goede vriendin die op wereldreis gaat, maar eigenlijk parallel daaraan over onvoorwaardelijke vriendschap en ‘unconditional love’ in algemene zin. Ana sluit af met een prachtige versie van het voor Erma Franklin geschreven ´Piece of my Heart´ welke uiteraard wereldfaam kreeg door de vertolking van Janis Joplin. Ook een vertolking van Sheryl Crow’s ´Difficult Kind´ komt voorbij. Hiernaast zingt Ana eigen materiaal als ´Echo of Us, Cloud 8 en Satisfied´. Na Ana wordt het even doorbijten, want de kou begint toch een beetje op te spelen. Hier en daar wat rillen en wat loopneusjes, maar toch eerst nog even Orson checken. Orson Sven kennen wij van Noblesse. Vandaag heeft hij echter zijn twee bandleden thuis gelaten om een aantal akoestische liedjes solo te verkondigen. Onder andere ´Gang Momentum´ komt voorbij. Hij varieert leuk tussen wat Indie pop en een relaxt nummer met een Bassanova ritme, waar hij de luisteraars vraagt om de ogen te sluiten en zichzelf op een mooi Braziliaans strand te wanen. De jonge honden The Socks sluiten de avond op het buitenpodium af. Waar de overige acts bestaande uit een groep muzikanten allen solo of als duo optraden, spelen alle meiden wel een rol in het akoestische optreden. The Socks zijn een leuke afsluiter voor het podium, en laten horen over een flinke dosis talent te beschikken. Zangeres Loan de Ruiter laat horen over een prima stem te beschikken. De meiden tonen aan dat het Ready 2 Play concept zeker zijn vruchten afwerpt.