Zaterdag is de eerste van twee dagen die in het teken staan van de door de PopUnie gerealiseerde Cd Heartbreakers & Ass Shakers. Op de zaterdag en de zondag komen in het Waterfront legio bandjes aan bod om hun geselecteerde song te spelen, alsmede een aantal andere liedjes. Zo’n 150 a 200 man is op de presentatie afgekomen. De meiden van Mellow Yellow mogen het spits afbijten in het Waterfront Café. Door de ondersteuning die zij krijgen van de PopUnie is het niet zo gek dat zij vanavond optreden, maar volledig terecht dat een van de betere meidenbands van vandaag de Maasstad van hun klanken mag voorzien. Can_of_be opent in de zaal van het Waterfront. Niet alles gaat even vlekkeloos als er tijdens de set een redelijk irritante zoem ontstaat, maar tijdens het spelen blijkt deze, in elk geval voor het publiek, te vervagen. Toch blijft het gros van de fans een beetje apathisch de band aanschouwen, met een ‘what the fuck is dit nou weer’ uitdrukking op het gezicht. Onder andere ‘Again’ en ‘Don Quichot’ komen voorbij en de band toont maar weer eens aan dat ze een van de muzikale hoogtepunten uit Den Haag zijn. Wel moeilijke muziek, want het psychedelische en experimentele blaast er vanaf. Ondertussen is het lekker druk geworden en is het zelfs dringen in het Café om Ginger te aanschouwen. Ginger is flink gegroeid de laatste tijd. Het eerste optreden voor een plekje op Schollenpop had nog flink wat makken, maar toonde al wel potentie en een frisse dosis bezieling. Inmiddels is de band vrij volwassen geworden en uitgegroeid tot een hele aardige podiumact, waarin de bassist en gitarist weer eens ouderwets elkaar opvolgen als solo. Hierna stromen we weer naar de zaal waar Gemstone optreedt. Gemstone speelt een aardige set, alleen hadden zij nog een extra nummer verwacht te spelen en dat lukte toch echt niet met de afgesproken tijd. Ook heeft de drummer even te maken met een ‘clicktrack’ probleem. Desondanks is het goed wat ze doen. Ook komt de nieuwe single ‘Ben’ voorbij en daarmee weten Nanda en co wat publiek mee te krijgen. Vrij mainstream, niets vernieuwend, maar het blijven fijne radioplaatjes. Straightforward rock & roll en een vleugje punk met de meiden van Cheap Thrills. Eigenwijs en sexy floepen de meiden er een leuk en energiek optreden uit. ‘Cheap Thrills’, ‘Feelsogood’ en nog meer catchy songs. Niets hoogstaands, maar het is wel aanstekelijk. Hierna over naar het wat hardere werk, Clayborn volgt in de zaal. De laatste paar jaren toch iets van het harde verloren, maar toch nog wel vergelijkbaar met Guano Apes met een hardere edge van de zangeres. Clayborn is inmiddels een gewaardeerde act in Rotterdam en omstreken, en zangeres Crazy Jane weet prima in te spelen op het publiek. Ook host van de avonden Puppi ‘The Queen of Chaos’ laat zich de pan uit rocken! Een van de stiekeme hoogtepunten is dan Marie Celeste. De meiden waren ook al geboekt op State-X New Forms in Den Haag. Eén van de baslijnen van deze band kan deze recensieschrijver zelfs spelen (en dat wil wat zeggen), al blijft het niet allemaal heel eenvoudig. Bij elkaar klopt het geheel en is er sprake van een uitstekend samenspel waarin de songs zich op pakkende en interessante wijze ontwikkelen. Klasse. Dames, graag snel weer in de Hofstad! De klok slaat middernacht en de optredens in het Waterfront Café zijn aan het einde gekomen. In de zaal gaan wij echter nog even door. Magion is de volgende band. Gothic-metal, met een iets klassiekere zangstem van Myrthe van Beest dan de wat bekendere acts. Op enkele back-ups na ook totaal geen mannelijke stem. Onder meer ‘13’ en ‘Greed’ komen voorbij. Helaas is het hier en daar wat eenzijdig en ook een beetje dertien in het dozijn. Zelfs met behoorlijke begeleidende muzikanten als Chris Vrij en David de Waal. Laatste band van de avond is Firefly, zij wonnen in 2004 de Grote Prijs van Zuid-Holland in de categorie dance. Zij mixen drum & bass en breakbeat met een geweldige zang. Denk een beetje aan Kosheen. Helaas speelt de techniek een beetje parten en valt tot twee maal toe het geluid volledig uit bij hetzelfde lied. Skippen dan maar! Onder andere ‘Pointless’ en ‘Astoria’ komen voorbij. Stuk voor stuk opzwepende tracks. Na de diverse en geslaagde muzikale avond is het tijd voor de beats van Siuli K.O. die de aanwezigen in het Waterfront nog even trakteert op een lekkere dosis muziek. Tot in de redelijk vroege uurtjes gaat men door, voetjes van de vloer, biertje in de hand. We kunnen terugkijken op een geslaagde eerste dag. Op naar de zondag!