Cd-recensie: 'Heartbreakers & Ass Shakers'

Verzamel-cd Popunie

Jeroen Thijssen ,

Na het succesvolle “The Southern Sessions”, een verzamelaar welke vorig jaar is uitgegeven door de Zuid-Hollandse Popunie, kwamen ze op het lumineuze idee om een dubbelaar uit te brengen met louter vrouwenstemmen en chickhits. Een combinatie van liefdesliedjes (Heartbreakers) en wat rockier, meer dansbare tracks (Ass Shakers).

Heartbreakers begint met wat Haagse stemmen, Can_of_be is zeker niet onbekend in onze regionen, overigens een andere versie van 'Alone' dan welke op de cd te vinden valt. Een lekkere opener die met wat meer pit ook op de Ass Shakers kant had kunnen staan. Na Julie Scott is het de eer aan Ana Criado die met haar mooie, zoete stem 'Absent friend' zingt. Het gaat over het ontbreken van liefde en vriendschap, maar Ana heeft het in de cd booklet beter verwoord, en zingt het ook teder en fragiel.

Vreemde eend in de bijt lijkt toch wel de track 'Old soul' van Sabrina Starke, die hier en daar wat weg heeft van bijvoorbeeld een Erykah Badu en ook vol zit met Afrikaanse invloeden. Na het poprondje gaan we al snel over op de hiphop tour, na de funky beats die de recensieschrijver niet populairder maakt bij zijn buren kakt de Cd in, waar helaas ook Eva en Vera weinig aan kunnen doen. Vera klinkt overigens een beetje als Anouk, zoals zij de laatste jaren klinkt sinds zij niet meer rockt. Het wat bizarre en wat klassikale ‘Nightporter’ van Chabliz is echter weer een mooi nummer, waarin zangers Petra de Winter varieert tussen klassieke en rauwe stijlen waardoor het naast een ‘Child in time’ van Deep Purple ook een beetje een gothic-feel krijgt.

Dank aan Jan Pohl en Jurith Schols voor het schrijven en uitvoeren van ‘What am I waiting for’ om na drie beduidend mindere liedjes weer wat naar voren te brengen wat de oren mag strelen. ‘Needing you’ van Alice (Hunter) voelt ook heerlijk zielig aan, een Nederlandse variant op een ik voel me zo verdomde kloten en ik bler m’n longen uit m’n lijf a la Alicia Keys of misschien ook de Nederlandse Nurlaila. Siuli K.O. sluit de Cd af met haar ‘Grijs mix’ wat een beetje een overbrugging is naar de Ass Shakers Cd. Haar horen we aan het einde van Cd 2 ook weer terug.

Cd 2, tijd voor nog eens 21 liedjes, maar ditmaal de zogenaamde Ass Shakers. Dansen en moshen, met een leuke rij namen als The Riplets, Elle Bandita en Clayborn. Het is echter niet allemaal beuken en chillen, want de cd begint betrekkelijk kalm met The Heights. Kakelvers is hierna de track van Firefly, die begint met een relaxte beat. Variëteit voldoende op schijfje twee, en gelukkig hier en daar ook een aardig nummer. Zoals bijvoorbeeld ‘Greed’ van Magion, die ergens tussen gothic en heavy metal in ligt.

De trend van luidheid wordt doorgezet met het verrassend aanstekelijke ‘Hey’ van Clayborn en het flink beukende ‘Symbols of simplicity’ - kom maar op met die moshpits! Na het poprock lied van Ginger slaat de cd ineens om naar roots en rockabilly klanken. Ook weer na het liedje van Marie Celeste, een van de hoogtepunten van de Cd ,die nog te zien waren in de foyer van het Paard tijdens State-X New Forms.

Weer een compleet andere stijl wordt gespeeld en bezongen door Kayu, waar verschillende talen en wereldmuziek elkaar ontmoeten. Ook hiphop komt aan bod op deze schijf, Miss Dee rapt ‘Ik ga niet falen’. Ze is in elk geval op de CD gekomen, dus wat dat betreft heeft ze gelijk. Hierna Imelda, wat dan weer R&B is, maar wel heel aardig. Met een fijne stem en pakkende groove vervolgen wij deze muzikale reis door allerlei stromingen en komen we uit bij de Haagse meiden van Mellow Yellow, een bandje wat wij zowat op ieder muziekfestival hebben terug mogen zien. Nu er een nieuwe trend is gezet, komen we wellicht ook al niet meer van ze af op verzamel cd’s... maar gewoon een prima song, dus geen geklaag! Erg volwassen klinkt de track van Gemstone ‘Best friend’ en valt er tussen al het andere muzikale geweld ineens een band te vinden die redelijk succesvol is, en wellicht met de nieuwe single aan nationaal succes mogen gaan denken.

Ook R.O.O.O.M. is vertegenwoordigd op de Cd. Niet alleen ongekend en onbekend regionaal talent dus, maar ook de relaxte r&b en de klanken van zangeres Romagna. Na het succesvolle verzamelwerk op de ‘Southern Sessions’ kiest de PopUnie voor een wat commerciëlere mindset, die vast tot een veel breder publiek zal aanspreken. Boven alles is dit een cddie heel veel verschillende stijlen naar voren brengt, van veelal jonge lokale bands. Kans is groot dat er voor bijna iedere luisteraar wel ten minste één track bij zit die hij of zij zal waarderen.