Op de Ep staan de nummers ‘Broken’, ‘Slave’, ‘Where are you now’ en ‘Just died’. ‘Slave’ is erg catchy, waar zanger Maroen Franse net “on the edge” blijft wat betreft de zang. Hij beschikt niet over de meest virtuoze stem, maar kan wel degelijk rocken. Als rustige cleane zanger is hij iets minder en moet altijd oppassen dat ‘ie nog altijd niet te ver over the top gaat. “Maroen” gaat dus tot het randje en dat is ook rock ‘n roll. Juist dat rustige komt bij ‘Where are you now’ weer wel aardig naar voren, waar misschien een vergelijking kan worden getrokken met de stem van een Bryan Adams. De gitaren klinken ook als een powerballad met een alt-rock/american twist richting de Amerikaanse snelweg, dwars door de warme zomerse zon die op de woestijn schijnt. Een lange leegte die het gemis omschrijft. Waar is ze toch? Alleen ‘Just died’ begint erg zwak. Net op het moment dat je de cd uit je speler wilt halen pikt de band het echter op, en wordt het toch nog wel een aardige tune.
Al met al toch echt een heel aardig schijfje. Aardige sound, goed bij elkaar gemixt. Net niet mainstream genoeg en hier en daar wat te 80’s/90’s rock, maar zou zeker niet misstaan in het roulatiesysteem van de zender TMF NL.
Cd-recensie: Maroen - 'Maroen’
Zou zeker niet misstaan op de zender TMF NL
Maroen, love ‘em or hate ‘em, heeft inmiddels een kleine maand geleden een Ep uitgebracht. De Ep bestaat uit vier nummers en is uitgebracht in een zeer slick digipak-type CD. Het ziet er gelikt uit, er is duidelijk geld aan uitgegeven, en het oogt allemaal zeer professioneel. Prima sfeerfoto’s ook van fotografe Laura Oldenbroek. Schept nieuwsgierigheid naar de muziek, daar zeker ook het optreden in De Paap een aardige stap vooruit was sinds eerdere concerten.