Mood Bored stond vrijdagavond 14 maart 2025 in een uitverkochte Mezz Kleine Zaal tijdens hun tour voor de nieuwe EP 'Too Much'?. Deze avond lieten ze wederom zien hoe goed ze zijn in het opbouwen van nummers door donkere drums, galmende gitaren en loepzuivere zang. Ze hielden het publiek het hele optreden vast met hun muziek en eindigden met een druk meedansend publiek.

Crybabies trapt de avond af, het Tilburgse zusje van Mood Bored is klaar om te knallen. Waar de basgitaar eerst werd gespeeld door Myrte van Mood Bored, vult nu iemand anders deze plek: Ciska de Smit. Ze beginnen de avond met donderende drums bij het nummer ‘Lifeline’. Een krachtig en sterk nummer om het publiek op te warmen voor ‘Sugarcoating’, dat deze week op Spotify verschijnt. De stem van vocalist Max klinkt mooi en zuiver. Later spelen ze hun rustigere ‘Meredith’, dat een oase van kalmte meebrengt en een gitaar die met Max meezingt in het refrein. Hier en daar wordt er nog wat misgeslagen, maar ze lachen erom en het maakt hun optreden niet minder goed.  Bij ‘Fake ID’ hoor je de eerste stemmen uit het publiek meezingen, een bewijs dat het nummer al goed is aangeslagen bij de luisteraars. Ze eindigen de avond met ‘Boring’, dat allesbehalve boring is, en ‘Urg’, een nummer “for all the ugly girls.” Vocalist Max gaat helemaal op in de muziek en zingt zichzelf zo op hun knieën. 

Dat de show van Mood Bored uitverkocht is, is te merken aan de zaal. Mensen staan schouder aan schouder wanneer de band opkomt. De drieledige band vertelt dat ze er veel zin in heeft en start meteen met ‘All The Time’, een nummer van de gloednieuwe EP ‘Too Much?’ die eind februari verscheen. Het nummer bevat lange uithalen en donkere gitaarlijnen. Meteen hierna spelen ze ‘Vibe Like Edie’. De lichten knipperen en het publiek is al bij dit tweede nummer zowat volledig gegrepen is door de vele lagen in de muziek. Op het einde valt er een korte pauze, die wordt onderbroken door een gillende gitaar van gitarist Daan Stuyven, waarna alles opbouwt naar een knallend einde waar de hele zaal op meedanst.

Dan is het tijd voor wat meer persoonlijkheid. ‘Ladadee Ladada’ begint als een sassy nummertje en zo staat de band ook op het podium. Aan het einde komen donkere drums op, die opbouwen naar een krachtige uithaal van Myrte Driesenaar. “Leuk dat jullie allemaal nu al aan het dansen zijn,” zegt drummer Timo de Wit vanachter zijn drumstel. De zaal kleurt roze voor het nummer ‘Easy Going’, waarbij vrolijk wordt bewogen. Het nummer valt zo in de smaak dat iemand uit het publiek het zelfs shazamt. Na dit vrolijke uptempo nummer laat de band een andere kant van zichzelf zien. ‘Lucky’ is een iets zachter nummer met donkere, zwevende gitaren. Ze kondigen hun eerste vinyl aan, daarna is het publiek klaar voor een echte knaller: ‘Wet Faced & Ugly’. De lichten kleuren groen, passend bij de albumcover van dit nummer. Hoewel het nummer nog lief begint, wordt de sfeer al snel rauwer wanneer de hypnotiserende gitaren erin slaan. Met dit shoegaze-nummer wikkelt de band het publiek moeiteloos om zijn vinger. 

Bij ‘You Did It Again’ laat drummer Timo de Wit zijn stem horen, iets wat hij wel vaker mag doen. Gitarist Daan vraagt aan het publiek of er nog een beetje gedronken wordt, vele glazen gaan de lucht in. en hierna volgt ‘Out Loud’. De spots schieten aan en het nummer is inderdaad luid, maar op de beste manier mogelijk. “Moshpits, hebben jullie daar ooit van gehoord?” vraagt Driesenaar. Het publiek bewijst het al snel, want iedereen beweegt als één geheel. Zo wordt de avond even energiek afgesloten als hij begonnen is. Mood Bored heeft de ruigheid van shoegaze en wisselt dit af met dromerige indie om zo een avond te vullen met meeslepende muziek.