Merel behoeft geen introductie meer: de 21-jarige zangeres en gitarist speelt een thuiswedstrijd, maar is zeker geen lokale act meer. Afgelopen jaar haalde ze de kwartfinales  van de Grote Prijs van Nederland en met haar balkanband Amariszi speelde ze op festivals als Mundial, Huntenpop en de Zwarte Cross.

Vandaag staat ze samen met gitarist Peer Thielen op de bühne. Het prettige aan Merel is dat elke keer dat je haar ziet optreden, ze zich verder heeft ontwikkeld. Van de veelbelovende Kunstbende-deelneemster is ze uitgegroeid tot een zelfverzekerde, jonge vrouw die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen in haar liedjes. De onderwerpen waar ze over zingt, zijn dan ook uit het leven gegrepen: ze gaan vooral over liefde en gevoelens, maar ook over personages uit boeken. Na het nummer ‘Be Here’ verontschuldigt Merel zich zelfs voor de zoetsappige tekst, waarbij ze toelicht dat dat nou eenmaal een gevolg is van het feit dat er ook eens fijne dingen in haar leven gebeuren. Het is haar gegund, al hoop ik stiekem dat ze nog wel een beetje van Breda blijft als we haar straks moeten delen met de rest van het land en de wereld.

De 20-jarige Eva Livina timmert flink aan de weg. De roodharige Amsterdamse bracht eerder dit jaar de EP ‘Not Getting Wiser’ uit en verzorgde ze media-optredens bij Radio 2 en Omroep Brabant. Eerder deze middag deed ze al een instore bij Velvet Music, nu is ze in het Mezz Café beland.

Met begeleiding op elektrische gitaar en contrabas opent ze haar set met haar single ‘All You Needed Was Love’: een zomers, jazzy popnummer dat niet zou misklinken onder een tv-commercial van een biermerk. Eva heeft een fijn stemgeluid en de muzikanten die ze mee heeft gebracht zijn duidelijk ervaren rasmuzikanten. Al snel wordt wel duidelijk dat ze niet zo’n podiumbeest is als Merel: tussen de nummers door stamelt ze de titels, veelal voorafgaand door ‘uhh..’ Af en toe vertelt ze een korte anekdote. Als ze haar versie van ‘I’m Your Man’ aankondigt, legt ze bijvoorbeeld uit hoe ze vorige week met haar moeder bij het concert van Leonard Cohen was en op het idee kwam om dit liedje op haar bruiloft te zingen. Maar ja, dat duurt nog wel even, dus daarom zingt ze het alvast vanmiddag.

De rest van haar setlist brengt Eva met haar band een handvol nummers in dezelfde stijl: jazzy, met een knipoog naar vervlogen jaren. Helaas nog lang niet met de schwung van -pakweg- een Caro Emerald. Daar is het geheel nog iets te braaf en weinig onderscheidend voor. Maar tijdens de afsluiter, een cover van Dinah Washington, haalt Eva wat dieper en harder uit en laat ze een meer veelzijdige kant van haar stemgeluid horen, wat verrassend prettig is en naar meer doet smaken. Eva Livina lijkt het allemaal al graag te willen, maar hopelijk krijgt ze nog even de tijd om te groeien en haar eigen geluid te ontwikkelen.

Gezien: Merel Simons en Eva Livina. Mezz Café, zondag 2 september 2012.