MacSwordfish en No More Jack bewijzen de titel 'talent' waard te zijn

Beide bands rocken De Speeltuin met verve

Tekst: Robin van Essel, foto's: Maxine van der Veer, Peter Wasser ,

Afgelopen vrijdag kwamen twee van de bands uit de jongste lichting 'aanstormend talent' naar Friday On The Rocks. Doel: ons er nog even aan te herinneren waarom wij, en onze concullega's, al een tijdje behoorlijk enthousiast over No More Jack en MacSwordfish schrijven. De eerste won begin mei de publieksprijs van PopSport, de tweede was een van de winnaars van de voorronde van Breda Barst en speelt dus in september in het Valkenberg.

No More Jack deed vorig jaar mee aan het coachingstraject van PopSport en ging op het afsluitende eindfestival er even tussen neus en lippen vandoor met de publieksprijs. Tuurlijk, de Oosterhouters speelden een thuiswedstrijd, maar ook toen hadden we al weinig aan te merken op de jongens, die de achttien lentes allen nog niet zijn gepasseerd. Op het podiumpje van De Speeltuin zijn Thomas van der Moezel en consorten eenstemmig gekleed in houthakkershemden, als een soort The Gaslight Anthem-junior. Muzikaal laat de band echter de houthakkersfolk lekker links liggen en speelt energieke indiegrunge die recht uit het Engeland van rond de eeuwwisseling komt. Denk Bush, Travis, de oude Snow Patrol. No More Jack is in alles degelijk: de songs zitten goed in elkaar en zijn op zichzelf gevarieerd, hoewel sommige nummers wat repetitieve riffs hebben waardoor de spanning af en toe wegvalt. Het optreden wordt besloten met een tweede uitvoering van 'Chasin (Wake Up Annie)', dat dankzij het punkrockrefrein de meest catchy song van de band is. Prima keuze. Zo'n jonge band die zo solide klinkt, die kan alleen maar een mooie toekomst tegemoet gaan.

Wij waren afgelopen POBparade eveneens al zeer te spreken over de jongens van MacSwordfish, die destijds - geloof het of niet - iets meer dan een jaartje bestonden. En ja, dan wil je ook wel eens een keer meer. Daarom won MacSwordfish doodleuk Mezz Barst en speelt zodoende in september op Breda Barst. Ook stond de band op één van onze landelijke Hollandse Nieuwe-compilaties. Hoe snel kun je gaan? In De Speeltuin wil de band naar eigen zeggen de set voor Barst uitproberen en trekt derhalve de registers meteen vol open. Zanger Victor Wasser is fan van Jim Morrisson en dat is te horen. Wat een stem. Hij wordt begeleid met zware riffs, die dan weer aan The Black Keys, dan weer aan Guns 'n Roses doen denken - maar als het erop aankomt speelt de band net zo makkelijk poppunk, blues of funk. Too much, stuurloos? Nee. Want gitarist Casper Heijstee geeft de nummers zo'n eigen geluid mee dat de band een duidelijke signature sound heeft. Erg vet - hoewel op sommige zeldzame momenten leegtes in het register te horen zijn, die het gemis van een bassist duidelijk maken. Gelukkig pakt Wasser regelmatig een tweede gitaar op om die leegtes op te vullen. Een klein vlekje van kritiek, op een verder smetteloze indruk. Laat Breda Barst maar komen.
 
Gezien: Friday On The Rocks met No More Jack en MacSwordfish. De Speeltuin, vrijdag 15 juni 2012.