Mezz Barst avond 2: De Ontknoping

Tekst: Auke de Vries, foto's: Edwin van de Rijke ,

Waren er een dag eerder al vijf bands te bewonderen, op de tweede avond van Mezz Barst zou definitief duidelijk worden welke vier acts deze zomer op Breda Barst 2012 mogen gaan spelen. Op papier waren er een aantal grote kanshebbers, maar het moest live worden waargemaakt.

June
Aan het altijd zonnig enthousiaste June de moeilijke taak de avond te openen, voor een vrijwel lege Mezz. Al regelmatig te zien in Breda en ook winnaars van de publieksprijs in de T-Strijd van Gebouw-T in Bergen op Zoom. De bassist en toetsenist wisselen halverwege de set van instrument, tof.Later speelt de toetsenist ook nog een stevig stukje saxofoon.  De liedjes zitten goed in elkaar. Het zijn popsongs met catchy teksten die vooral na een paar keer luisteren echt blijven hangen en de mix van rock, pop en funk klopt. De gitarist speelt lekkere solo’s en de band oogt enthousiast. Enige nadeel is misschien dat deze act nog wat onbekend is bij een groter publiek. June legt de lat alvast hoog deze tweede voorrondeavond.  

Gogo Yubari
Twee jaar geleden al verkozen tot  ‘reserve-band’, nu hoopte de band wel speeltijd op Breda Barst af te dwingen. Destijds speelde Gogo Yubari met een aantal gastmuzikanten, vanavond kiezen ze ervoor om het gewoon met zijn vieren te doen. De set opent spannend met echoënde gitaarloopjes. Dat de band liedjes kan schrijven bleek al eerder op de debuut-EP, maar er wordt nu gekozen om alleen nieuw werk te spelen. Halverwege lijkt de set een klein beetje in te zakken, maar de afsluiter ‘Mrs. Thompson’ maakt veel goed. Leuk detail: ze schreven zich dit jaar in met dezelfde demo als twee jaar terug en dat brengt ze in ieder geval wederom naar de voorrondes. Outsider voor een plek op het festival.

MacSwordfish
Bij het eerste nummer is vrijwel meteen duidelijk dat dit de topper van de avond is, al moet later topfavoriet The Brave nog in actie komen. De jonge mannen van MacSwordfish spelen alsof ze al jaren niet anders doen. Vergelijkingen met The Doors, The Black Keys en ook Triggerfinger zijn snel gemaakt. Alle drie zijn ze zeer getalenteerd, de stem van de zanger heeft nu al (op zijn 17e!) iets weg van Jim Morrison. De nummers die de band speelt zijn dik in orde (met name ‘Fire’, ‘Love Pollution’ en de psychedelische afsluiter). Het geluid zou misschien nog net iets vetter zijn als op termijn een bassist aangetrokken wordt. Dat de band ook nog eens een grote schare fans op heeft weten te trommelen en zodoende als enige band voor een redelijk volle zaal staat, zorgt ervoor dat dit een zekerheidje is.

The Brave
Op voorhand leek deze band de beste papieren te hebben om een plaats op Barst af te dwingen. The Brave rijgt de zegeningen de laatste tijd aaneen en te zien is ook dat er een geroutineerde band staat te spelen. Eerder werd deze band al geprezen voor optredens in het Mezz Café, maar vanavond hebben ze niet helemaal hun avond. De zanger is bij vlagen niet goed bij stem en dit zou ze, ondanks het strakke spel en de goed in elkaar stekende songs, toch weleens een plaats op het festival kunnen kosten…

Uitslag
De jury had even de tijd nodig om vier acts te kiezen, maar komt uiteindelijk niet heel verrassend met Awash en MacSwordfish. Julian Edwardes mag vanwege zijn unieke geluid ook spelen op Barst, al is nog even de vraag waar, zo zegt voorzitter Selçuk Akcini. De vierde naam, Gogo Yubari, is nog verrassender, maar alles lag zeer dicht bij elkaar en er valt zeker te leven met deze keuze. The Brave moet het doen met de reserveplaats.