‘Just One Life Away’ heet de EP van Rafferty, die erg verwijst naar zijn oude band. Dat hoeft niet meteen een probleem te zijn, maar bij Rafferty is de link te duidelijk. De repetitieve voorspelbaarheid van de songs doen hier ook weinig goeds.
Het puntige openingsnummer 'Watch For Miles' belooft nog wel het een en ander, ook ingegeven door het goede gitaar- en solospel (en dat voor een bassist?) van Rafferty. Titeltrack 'Just One Life Away' is een van de meer opwindende nummers, helaas gevolgd door het overbodige 'Dangerous'. Dan volgt een akoestische set, waarbij vooral het luidruchtige publiek een te grote rol opeist. Al heb je weinig met de artiest die voor je neus staat te spelen, probeer dan in ieder geval te luisteren en het even niet te uitbundig over je werk, school of overspelige buurvrouw te hebben. De set zelf bevat ook veel van hetzelfde, je ziet veel al ver van te voren aankomen.
De toegift rockt nog wel enigszins, tot tevredenheid van het nu wel rechtmatig uitbundige publiek. Toch is de voorspelbaarheid een (te) rode draad door Rafferty’s werk, daar moet hij echt aan gaan werken.
Gezien: Max Rafferty. Mezz Café, vrijdag 1 juni 2012.
Max Rafferty boeit te kort
Voormalig Kooks bassist verzandt in herhaling
In 2008 verliet Max Rafferty definitief The Kooks, waarbij in de bijbehorende geruchtenstroom het woord 'drugs' in combinatie met 'te veel' regelmatig opdoken. Van dat vermeende drugsgebruik was in Mezz Café weinig te merken, al had wat meer variatie op zijn plek geweest.