De avond in de Mezz begint met The Quaint uit Roosendaal. Ondanks de schrale opkomst gaan ze toch helemaal los en weten de sfeer er goed in te brengen met hun britpop/indie-nummers en een eigen sound. Met zowel uptempo als wat rustigere nummers weten ze het publiek goed voor te bereiden op de main act. Wel jammer dat het jongere publiek ontbrak die voor de nodige dansjes hadden kunnen zorgen. Al met al maken de vrolijke, funky nummers het een Lowlands-geschikte band.

Het publiek kwam natuurlijk niet allemaal voor The Quaint, de Vlaamse band Geike moet er voor zorgen dat de avond tot een hoogtepunt komt. We kennen Geike Arnaert, de frontwoman van de gelijknamige band Geike, natuurlijk van Hooverphonic. Na 10 jaar had ze wel eens zin in wat anders, en daar is Geike uit voortgekomen. Wat als eerste opvalt, is dat het anders is dan Hooverphonic. Minder top 40 maar meer alternatief. Geike heeft mooie uithalen en gooit haar volle emoties in de muziek. Dit is net zo duidelijk te horen als te zien. Samen met haar band speelt ze vol overgave en weet ze het publiek er deels in mee te trekken.

De afwisseling van gitaar en viool, gecombineerd met keyboard en de tweestemmigheid, vervullen de verwachtingen van het publiek helemaal. Al met al is Geike een band met een mooie eigen sound, dat wat alternatiever en minder commercieël is dan wat  ze deed bij Hooverphonic. Leuk voor een rustig avondje uit in de kleinere concertzalen, maar minder geschikt voor een zaal als de HMH bijvoorbeeld. Na de setlist van ongeveer negen nummers is het publiek ook wel verzadigd van Geike en stoppen ze op het juiste moment. Het was goed geweest.

Gezien: The Quaint, Geike. Mezz, donderdag 27 januari 2012.