Karmabomb
Zanger Danny van der Laan kijkt een tijdje vanaf de zijkant hoe de band aan het freestylen is en klimt dan op de bar van de Speeltuin. Zingt een stukje, klimt er weer vanaf. “You make the poor man ill!”, over een cross over geluid dat ergens tussen punk en hardcore zit. Het volgende nummer knalt Karmabomb nog een beukend nummer het café in. Sommige mensen gaan weg, maar er komt ook volk voor in de plaats. “Kom maar naar voren, we bijten niet,” speecht Van der Laan, "zij dan…,"doelend op de overige bandleden, die misschien iets rustiger lijken maar minstens net zo veel plezier hebben in de anarchistische mengeling van stijlen. Vol emotie en krachtig “Eins, Zwei, Drei, Vier, hoedje van papier,” en een pedalenkast voor zijn eigen stem.

De blues van ‘Working Man’ “over de iets mindere geneugten van het leven” die in hetzelfde nummer overgaat in een mix van ska en punk. Noise effecten in het slotnummer. Karmabomb is ruige shit, soms een beetje Urban Dance Squad dan weer super funky en zelfs jazzy. Tijdens een lange jazz groove van de band kleedt de zanger zich om van punkrocker tot net in pak om de jam af te sluiten met de titel van de song “I Hate Jazz.” Humoristisch dus ook. Maar vooral afwisselende stijlen, een eigen geluid en mening en knalhard. Karmabomb is ‘da bomb’.

GoGo Yubari
Een hernieuwde kennismaking met GoGo Yubari, want die hebben we een tijdje niet gezien in Breda. Zanger Marvin verklapt stiekem 's middags, na het optreden van Awash, al dat het spannend gaat worden. De band is gehuld in keurige zwart/witte outfits en lijken een lichtplan te hebben meegebracht waardoor de Bruine Pij net wat donkerder is dan normaal bij optredens. Gitarist Tomas begint alleen op het kleine podium met een psychedelische riff voordat de rest van de band erbij komt. Het valt op dat vooral drumster Babette wat ruimtegebrek heeft, wat haar het hele optreden bij vlagen blijft storen.

Van het nieuwe werk is ‘Mr. Thompson’ het meest interessant waarbij het iets hardere, nieuwe rockgeluid goed tot zijn recht komt. ‘Sleepwalking Elephant’ klinkt ook tof, maar is nog niet helemaal intern afgestemd en eindigt rommelig. Net zoals er meerdere foutjes zijn in de set. Ouder werk als ‘Tomorrow She Said’ en ‘The One That Didn’t Make It’ blijven het daarentegen goed doen. Welkom terug GoGo Yubari! Graag wel iets meer repeteren de volgende keer dan komt dat vertrouwde van deze fijne poprockband vanzelf weer.

Tio Gringo
De band die de POBparade mag afsluiten tijdens het traditionele einde bij het Hijgend Hert is dit jaar Tio Gringo. De band die eerder dit jaar de cd ‘Country Trash To The Max’ presenteerde, moet het vanavond stellen zonder zanger Mo Gecko. Gelukkig was gitarist Victor Noatschk in den beginne zanger bij Tio Gringo en kent hij dus alle teksten ook. Zangeres Bonny Hubers van Assenraad doet ook haar best en haalt bier als ze niet aan het zingen is. Gitarist Eric Haamers gaat daarom regelmatig op zijn knietjes voor haar.

‘Breda Suck City’ lijkt te klein geworden, gezien de band nu een backdrop heeft waarbij de vlag van Brabant wordt ondertiteld met ‘Brabant Trash County’. Vandaag Breda, morgen de wereld. Humor is belangrijk voor deze Brabantse country-trash-rockers en het feest gaat dan natuurlijk ook los. Ook op het podium wordt bier gedronken en volop leut gemaakt. Een leuke slotact dus, die volgende week vrijdag in Mezz te zien is tijdens WanTwo Trash’ Frikantival met Maison du Malheur, Milwaukee Wildmen en… gratis frikandellen van Frituur Christ!