Na het succesvolle seizoen Uit Je Hok van vorig jaar heeft muziekminnend Breda duidelijk uitgekeken naar de start van de nieuwe serie. POB heeft voor de gelegenheid twee piepjonge Bredase bands geboekt: voor zowel Feller als The Stranded is vanavond het allereerste optreden ooit. De bands mogen meteen aan de stresstest: Mezz Café is deze dinsdagavond bomvol.

Het is aan de heren van Feller om het spits af te bijten. Zanger Steven Postma lijkt op de letterlijke grote broer van Van Velzen en zo klinkt hij ook. Zijn stemgeluid past goed bij de muziek die zijn band maakt. We horen 3 Doors Down, Matchbox 20, misschien een rustige Incubus en dan weer The Veils en Snow Patrol. Net zoals deze bands voorziet Feller zijn muziek van doordachte melodieën. Helaas is er ook nogal wat mis: de band verslikt zich regelmatig in de toch niet al te complexe ritmiek. Ook is de basgitaar eerst onhoorbaar, maar gaat halverwege het optreden vól open. Dit maakt een log geheel van de muziek, waardoor die melodie dan weer niet uit de verf komt.

Typisch is dat juist bij de laatste song van de set, 'Freight Train', het tempo omhoog gaat en Feller laat horen wat ze zouden kunnen zijn: een melodieuze, Britpop-aandoende band, in plaats van loodzware Amerikaanse radiorock die niet beklijft. Vanavond proberen de jongens duidelijk nog te veel waardoor de kwaliteit van de songs nogal verschilt. Maar: geen reden tot zorgen, aangezien Feller pas net bestaat. Doorgaan in de  stijl van 'Freight Train', want de potentie is er zeker.

The Stranded heeft minder last van het bovenstaande probleem: bij deze band is namelijk alles uptempo. Ook voor deze heren is het hun allereerste optreden, maar dat is er zeker niet aan af te zien. The Stranded maakt nonchalante seventies-rock met heerlijk nasale zang van zanger Kees Lieshout, die ook weinig moeite heeft met schreeuwen vanuit z'n tenen. Daarnaast heeft de band gewoon sterke songs. 'Arrow' klinkt als Pearl Jam en ook de rest van de nummers schuwen geen Slash-achtige solo's en meer van dat soort spierballenvertoon. Bovendien heeft The Stranded een geweldige bassist en drummer, die in charisma de zanger overschaduwen.

Maar waar de muziek Seattle '92 is, is het publiek in Mezz Café vanavond helaas heel erg Breda '11. Veel bezoekers hebben het drukker met zichzelf en elkaar dan met de band. Irritant. Aan de bandleden ligt het niet trouwens: die werken zich routineus in het zweet. Bij afsluiter 'Out To Get Ya!' vraagt, nee, éist Lieshout op geheel eigen wijze de aandacht terug met een schreeuw door merg en been. Het lukt hem ook nog. The Stranded is sowieso een band van aandachttrekkers, die qua muziek best in het rijtje van 'Breda Suck City' past. Let maar op, die eigenschappen gaan alleen maar goed van pas komen in de toekomst.

Gezien: Uit Je Hok met Feller en The Stranded. Mezz Café, 4 oktober 2011.