Goede eerste Uit Je Hok voor gitaarminnende bezoeker

The Atlantic Heroes en Icon bijten het spits af in 2011

Tekst: Robin van Essel, foto’s: Amber den Oudsten ,

Een band die net komt kijken en eentje die al acht jaar meedraait. Punkrock en metal, met legio andere invloeden. Puberale humor en technisch perfect gespeelde solo's. En dit alles onder het genot van een biertje. Een jaar begon nog nooit zo goed.

The Atlantic Heroes en Icon bijten het spits af in 2011

The Atlantic Heroes, op uitdrukkelijk verzoek van de leden geschreven met 'The', speelt pas zes maanden samen en vanavond is het eerste optreden. Helemaal onervaren zijn de vier jongens niet. Hiervoor speelden ze in allerlei bands, met als bekendste naam Johnny Stardust. Tegenwoordig zijn de mannen van The Atlantic Heroes de punkrockversie van New Kids. Dat betekent veel ongein in de NOFX-traditie: een gitarist die midden in een nummer tegen de zanger aanrijdt, veel Brabantse grappen over moeders en dit alles terwijl er tegelijkertijd goed doorgedronken wordt op het podium. De band heeft, naast deze vermakelijke sketches, wel te kampen met een slecht afgesteld geluid waardoor zelfs de kundige drummer weinig houvast kan bieden aan de nogal stuurloos klinkende gitaren. De maanden in de oefenruimte waren goed voor zes complete nummers die, in een goede punkrocktraditie, minder dan drie minuten duren. Veel tijd heeft The Atlantic Heroes dus niet. Godzijdank geven de jongens uiteindelijk een draai aan de knoppen en zetten 'een serieuzer nummer' in. En zowaar! De gitaren komen beter uit de verf en de samenzang tussen zanger Freek Boon en gitarist Paul Viets klinkt catchy. 'The Best Will Leave The First' laat de potentie van deze band zien. The Atlantic Heroes is duidelijk geen band die de stadions ambieert. Deze jongens willen vooral veel lol hebben met elkaar en daarnaast een flinke pot punkrock spelen. En dat gaat ze goed af. Dus ga zo door!

Ondertussen is Mezz Café flink volgelopen en de vele pubers met skatepetjes en backpacks worden vervangen door penetrant naar zweet riekende middendertigers. De komst van dit publiek laat weinig aan de verbeelding over als het gaat om het vervolg van de avond. Het is tijd voor de tweede band. Icon draait al heel wat jaren langer mee dan The Atlantic Heroes en dat is ondanks de break van drie jaar die de band nam, vanaf het begin te horen. Prima afgesteld geluid. Geen feedback. En dat is knap op zo'n klein podium en op dit volume. De bandleden doen waar ze goed in zijn en dat is erg vette metal in de stijl van Pantera en Megadeth spelen. De verwachtingen die je bij deze namen krijgt worden ingelost; een vijfsnarige basgitaar, een gierende zevensnarige Ibanez, veel bassdrums en zanger Jeremy Berger die qua stem zo voor James Hetfield doorkan. De band speelt ook vanavond traditiegetrouw een mix van eigen nummers en covers, onder anderen van Megadeth, Metallica en twee van Volbeat. En nogmaals, dit doet de band goed. Alle bandleden spelen hun delen op het technisch perfecte af. Hierdoor ga je het bijna jammer vinden dat de vier leden, en het bijbehorende publiek, de uitstraling hebben alsof ze op een schuurfeest in de polder staan. Je krijgt namelijk het gevoel dat er zoveel meer voor deze band in zou zitten als de bandleden bij wijze van spreken van de zolderkamer af zouden komen en het 'doorzuipen!-imago’ laten varen. Maar aan de andere kant: de muziek spreekt voor zichzelf en wat dat betreft had de gitaarminnende bezoeker van de eerste Uit Je Hok van 2011 niet te klagen vanavond.

Gezien: Uit Je Hok met The Atlantic Heroes en Icon. Mezz Café, dinsdag 4 januari 2011.