Curfew haalt rondreizend festival ‘Nordic Sounds’ naar Electron

Drie keer jong Noors talent met het publiek in het midden!

Tekst en foto’s : Martijn Stadhouders ,

Vorig jaar deed het rondreizende festival Nordic Sounds ’t Hijgend Hert aan en dit jaar heeft Curfew de rondreizende showcase voor experimentele jazz, improvisatie en electronica uit Noorwegen gestrikt in Electron. Drie acts traden op vanuit een eigen hoek in de zaal en het publiek stond, heel origineel, in het midden.

Drie keer jong Noors talent met het publiek in het midden!

Vorig jaar deed het rondreizende festival Nordic Sounds ’t Hijgend Hert aan en dit jaar heeft Curfew de rondreizende showcase voor experimentele jazz, improvisatie en electronica uit Noorwegen gestrikt. Nordic Sounds is een initiatief van de uit Nederland afkomstige, maar in Noorwegen woonachtige, Jessica Sligter, die zelf haar opwachting maakt met Jæ. Twee andere acts geven ook acte de présence in de hal van Electron. Peter O Hanna improviseren binnen de kaders van noise, electro en avant-garde. Splashgirl maakt minimalistische muziek. De muziek van Jæ is weer meer folk. De acts hebben ieder een hoek in de zaal en het publiek staat in het midden. Tussen de verschillende sets wordt video-art vertoond op een scherm.

Bij aanvang van het concert gaat de koele blauwe belichting in de hoek van Petter O Hanna aan. De opgestelde apparatuur geeft al een behoorlijke indicatie waar het heen gaat. Wie wel eens een noise-gebeuren bezoekt, ziet de typische opstelling van allerlei soorten electronica. De muziek is te omschrijven als vrije improvisatie met behulp van live-sampling. Het resultaat is een combinatie van noise, electronica, pop en jazz. De vocalen van Hanna zijn al even ecclectisch als de muziek. Na een klein kwartier van improvisatie doven de lichten boven Petter o Hanna…

…en gaan die boven, of beter voor, Splashgirl aan. Het contrast met Petter O Hanna is groot. De associatie die bij ondergetekende al snel naar boven kwam is die met de Belgische componist Wim Mertens (voor de Studio Brussel-luisteraar: de Proximus reclame). De Amerikaanse minimalist Steve Reich is ook een naam die vaak geassocieerd word met Splashgirl. Geen electronica te bekennen hier, maar de klanken van de piano, de contrabas, drums en de xylofoon. Muzikale thema’s worden steeds herhaald met subtiele veranderingen en zo wordt een minimalistisch en jazzy geheel gesmeed. 

Al het licht dooft na Splashgirl start er een video-intermezzo alvorens de derde act van start gaat. Jæ maakt een ingetogen mix van indie en folk. De gitaarmelodieën zijn spaarzaam en slecht af en toe wordt er gebruik gemaakt van nog spaarzamere percussie. Jessica Sligters stem geeft de muziek nog meer melancholie mee dan er al in zit. Wat sfeer betreft sluit het goed aan bij Splashgirl en na een nieuw video-intermezzo laten de twee acts de muziek ook in elkaar overlopen. Splashgirl brengt als het ware accenten aan in de muziek van Jæ. Ter afsluiting volgt nog een set met vrije improvisatie van Petter O Hanna.

Nordic Sounds is een mooi uithangbord voor wat Noorwegen te bieden heeft op het gebied van experimentele muziek op het kruispunt van jazz, electro en improvisatie.

Gezien, Nordic Sounds met Jæ, Petter Os Hanna, Splashgirl. Electron, donderdag 29 oktober.