Uit Je Hok lijkt steeds vaker bands en acts aan elkaar te koppelen die een bepaald genre delen en zoekt daarbij tegelijkertijd de grenzen op. Vanavond passen Hope Of Days en Rat Label allebei in geen enkel hokje en delen ze een voorliefde voor harde, agressieve muziek.
Hope Of Days, met Roosendaal als thuisbasis, wordt door maar liefst drie camera’s opgenomen vandaag. Ze maken metal met veel tempowisselingen en gooien er ook goed gebrachte covers van onder andere Enter Shikari tegenaan. Als je zanger Staff hoort, vraag je je meteen af waar dit manneke zijn harde, kwaaie stem en diepe grunts vandaan haalt. Veel water drinken tijdens je concert helpt duidelijk. Hij wisselt veel in intonatie en snelheid, tussen praten en brullen en lijkt al doende op het podium met zichzelf in discussie te gaan. Helaas doet hij dit op een nogal introverte manier, vanachter lange zwarte lokken. Nergens voor nodig, of hoort het bij de act? Bassist ‘Matje’ is nieuw en past na twee weken al aardig in de band. Daarnaast valt het strakke drumwerk van drummer Berry op. Er is weinig aan te merken op de metal van Hope Of Days. Goed optreden.
Punks en krakers vullen vlak voor het optreden van Rat Label de lege ruimte voor het podium. Bassist Freek zet gauw een foute, blonde met rode spikes, langharige glamrock pruik op en het tweede optreden kan beginnen. Of liever: het speelkwartier. Bij de eerste a-ritmische punkklanken ontstaat al een fanatieke mosh-pit met Breda-punks waarbij het woord ‘ramkraak’ een nieuwe lading krijgt. Je hoort niet of gitarist/zanger Andy Nederlands of Engels zingt en schreeuwt. De voormalige zanger van Rat Label en twee andere gasten beklimmen later het podium om mee te doen, er hangt een vieze geur van zweet en bier en er zijn overal lachende gezichten. Mezz-café is grotendeels bevolkt door (her)kenners. Muzikaal is het recht-toe-recht-aan, overwegend punk met een beetje ska en weinig verheffend. Ons kent ons in de Bredase punk- en kraakscene heeft even een eigen feestje.
Gezien: Uit Je Hok - Hope Of Days, Rat Label. Mezz-café 17 maart 2009.
Hope Of Days, met Roosendaal als thuisbasis, wordt door maar liefst drie camera’s opgenomen vandaag. Ze maken metal met veel tempowisselingen en gooien er ook goed gebrachte covers van onder andere Enter Shikari tegenaan. Als je zanger Staff hoort, vraag je je meteen af waar dit manneke zijn harde, kwaaie stem en diepe grunts vandaan haalt. Veel water drinken tijdens je concert helpt duidelijk. Hij wisselt veel in intonatie en snelheid, tussen praten en brullen en lijkt al doende op het podium met zichzelf in discussie te gaan. Helaas doet hij dit op een nogal introverte manier, vanachter lange zwarte lokken. Nergens voor nodig, of hoort het bij de act? Bassist ‘Matje’ is nieuw en past na twee weken al aardig in de band. Daarnaast valt het strakke drumwerk van drummer Berry op. Er is weinig aan te merken op de metal van Hope Of Days. Goed optreden.
Punks en krakers vullen vlak voor het optreden van Rat Label de lege ruimte voor het podium. Bassist Freek zet gauw een foute, blonde met rode spikes, langharige glamrock pruik op en het tweede optreden kan beginnen. Of liever: het speelkwartier. Bij de eerste a-ritmische punkklanken ontstaat al een fanatieke mosh-pit met Breda-punks waarbij het woord ‘ramkraak’ een nieuwe lading krijgt. Je hoort niet of gitarist/zanger Andy Nederlands of Engels zingt en schreeuwt. De voormalige zanger van Rat Label en twee andere gasten beklimmen later het podium om mee te doen, er hangt een vieze geur van zweet en bier en er zijn overal lachende gezichten. Mezz-café is grotendeels bevolkt door (her)kenners. Muzikaal is het recht-toe-recht-aan, overwegend punk met een beetje ska en weinig verheffend. Ons kent ons in de Bredase punk- en kraakscene heeft even een eigen feestje.
Gezien: Uit Je Hok - Hope Of Days, Rat Label. Mezz-café 17 maart 2009.