Een maagdelijke schone dansvloer staart ons rond half elf aan. Het is zaterdagavond en tijd voor weer een avondje Superape in Mezz. Terwijl de Belgische DJ Vicelord de vroege vogels aan het dansen probeert te krijgen, blijft het weinige publiek wat al present is op zijn luie gat zitten. Zal het heel de avond zo blijven? Nee! Gelukkig stroomt de tent vanaf een uur of elf vol en kan Vicelord zijn publiek écht aan het dansen zetten.
De Belgische dj Vicelord zou ook ´Voicelord´ als artiestennaam kunnen gebruiken. Het veelvuldige gebruik van voice samples, zorgt voor verfrissende afwisseling. Sowieso staat de avond in het teken van de herkenning, bij Vicelord horen we de welbekende klassieker ‘Hit The Road Jack’ in een drum ‘n’ bass-jasje. Noisia blijkt later vanavond helemaal een ster in het subtiel verwerken van bekende teksten. Noisia remixte voor onder andere Moby en we horen dan ook subtiel de tekst van ‘Body Rock’ voorbij komen. Tijdens de Noisia set worden we ook welkom geheten in de jungle door Axl Rose.
De Amsterdamse dj Phuture-T mag als tweede het publiek entertainen. Echter bespeelt hij het publiek naar mijn smaak iets te veel. De lange stiltes waarbij het publiek om meer zou moeten schreeuwen zijn eerder irritant dan sfeerversterkend. Dat drum’n’bass niet alleen een lawine van supersnelle beats in een tweeëndertigste maatsoort is, mag ondertussen wel duidelijk wezen. Waar Vicelord voor het gebruik van stemmen kiest, is Phuture-T meer van het verwerken van fijne melodielijntjes. Huis-dj Analog Junkie kiest voor een wat stevigere beat, wat hem door het publiek in dank wordt afgenomen. Inmiddels is het volle bak, en hoewel het publiek zich prima lijkt te vermaken, ziet het er naar uit dat men wel echt voor Noisia komt.
De drie jonge gasten van Noisia uit Groningen, zijn zeer goed bezig. Ze remixten voor Moby, Robbie Williams, Pendulum & The Freestylers, hebben hun eerste ‘popalbum’ ‘Colour Of Me’ uitgebracht en als klap op de vuurpijl mochten ze ook hun droom, remixen voor The Prodigy, waar maken. In het hilarische filmpje op hun MySpace zien we dat alledrie de heren eigenlijk de baas en de beste zijn. Of toch niet? Want de heilige drie-eenheid lijkt te zijn verbroken op het Mezz-podium. Martijn van Sonderen en Thijs de Vlieger geven samen een dampende D’n’B-show weg, maar de derde man Nik Roos blijft afwezig.
Hoewel ik persoonlijk een wat experimenteler optreden van Noisia had verwacht, blijft het collectief nu vooral binnen de grenzen van de drum ‘n’ bass. Zeker vet, maar de andere dj’s doen niet voor hen onder. Tegen het einde van de avond nemen de climaxen in de muziek steeds meer af en uit eindelijk gaat het licht aan en is de Mezz-vloer weer zoals vertrouwd plakkerig van het bier na een avondje Superape.
De Belgische dj Vicelord zou ook ´Voicelord´ als artiestennaam kunnen gebruiken. Het veelvuldige gebruik van voice samples, zorgt voor verfrissende afwisseling. Sowieso staat de avond in het teken van de herkenning, bij Vicelord horen we de welbekende klassieker ‘Hit The Road Jack’ in een drum ‘n’ bass-jasje. Noisia blijkt later vanavond helemaal een ster in het subtiel verwerken van bekende teksten. Noisia remixte voor onder andere Moby en we horen dan ook subtiel de tekst van ‘Body Rock’ voorbij komen. Tijdens de Noisia set worden we ook welkom geheten in de jungle door Axl Rose.
De Amsterdamse dj Phuture-T mag als tweede het publiek entertainen. Echter bespeelt hij het publiek naar mijn smaak iets te veel. De lange stiltes waarbij het publiek om meer zou moeten schreeuwen zijn eerder irritant dan sfeerversterkend. Dat drum’n’bass niet alleen een lawine van supersnelle beats in een tweeëndertigste maatsoort is, mag ondertussen wel duidelijk wezen. Waar Vicelord voor het gebruik van stemmen kiest, is Phuture-T meer van het verwerken van fijne melodielijntjes. Huis-dj Analog Junkie kiest voor een wat stevigere beat, wat hem door het publiek in dank wordt afgenomen. Inmiddels is het volle bak, en hoewel het publiek zich prima lijkt te vermaken, ziet het er naar uit dat men wel echt voor Noisia komt.
De drie jonge gasten van Noisia uit Groningen, zijn zeer goed bezig. Ze remixten voor Moby, Robbie Williams, Pendulum & The Freestylers, hebben hun eerste ‘popalbum’ ‘Colour Of Me’ uitgebracht en als klap op de vuurpijl mochten ze ook hun droom, remixen voor The Prodigy, waar maken. In het hilarische filmpje op hun MySpace zien we dat alledrie de heren eigenlijk de baas en de beste zijn. Of toch niet? Want de heilige drie-eenheid lijkt te zijn verbroken op het Mezz-podium. Martijn van Sonderen en Thijs de Vlieger geven samen een dampende D’n’B-show weg, maar de derde man Nik Roos blijft afwezig.
Hoewel ik persoonlijk een wat experimenteler optreden van Noisia had verwacht, blijft het collectief nu vooral binnen de grenzen van de drum ‘n’ bass. Zeker vet, maar de andere dj’s doen niet voor hen onder. Tegen het einde van de avond nemen de climaxen in de muziek steeds meer af en uit eindelijk gaat het licht aan en is de Mezz-vloer weer zoals vertrouwd plakkerig van het bier na een avondje Superape.