Na het eerste nummer aan te hebben gezet, kijk ik verbaasd naar mijn scherm: is Radiohead dan toch teruggekeerd naar hun roots?! Dit eerste nummer, Mirror View, had zo op Pablo Honey kunnen staan, zelfs de zang van Joris Dielemans heeft veel weg van één van zijn voorbeelden Thom Yorke. Gelukkig is het geen exacte kopie, want in het refrein klinkt toch wel een eigen geluid door. De eigenzinnigheid van Radiohead is wel duidelijk aanwezig, bijvoorbeeld in de gitaarlijnen. Maar de band kan niet ontkennen goed naar het eerdere werk van een van hun inspiratiebronnen te hebben geluisterd. Het nummer is daarnaast een sterke opener en meteen een song die in je hoofd blijft zitten. Het tweede nummer is veel meer iets eigens. Hoewel het minder pakkend is dan het eerste, komt hier de veelzijdigheid van de band meer naar voren. Er zit een goede opbouw in, van een rustig begin naar steeds wat steviger, weer terug en dan remmen los voor de finale, die uitmondt in een uitstervend einde. Het wahwah geluid van de basgitaar klinkt in de tussenstukken erg lekker en geeft iets extra’s, mede door de pakkende loop. De derde track heeft wederom een hoog Radiohead-gehalte, maar is wel lekker uptempo. Ook hier zit veel afwisseling tussen rustige en stevige passages. De balans in dynamiek is goed uitgekiend, waardoor ook deze song nergens gaat vervelen. Vooral het instrumentale tussenstuk doet het erg goed en laat zien dat deze gasten muzikaal best het een en ander te bieden hebben. Helaas is het na dit nummer alweer voorbij. De ontwikkeling sinds de vorige EP is duidelijk hoorbaar, de productie is beter, de nummers zijn korter en blijven daardoor beter hangen. Zoals de band zelf zegt: creatief, maar toch grijpbaar. Verder is het geluid is al veel meer eigen, en je hoort op deze EP dat deze muzikanten weten wat ze willen. Alles is goed op elkaar afgestemd en gitaarlijnen en basloopjes zitten elkaar nergens in de weg, maar vullen elkaar aan. Ook zullen alle drie deze tracks live erg goed uit de verf komen, getuige de reputatie die band inmiddels heeft. Deze band timmert gestaag aan de weg, en wellicht gaan we komend jaar meer van ze horen en hopelijk in grotere kringen dan alleen Brabant, want muzikaal gezien horen ze daar zeker thuis!