Voicst legt het af tegen zichzelf in Breda

Voorprogramma Gram houdt aandacht langer vast dan de hoofdact

Tekst: Ivo Koenen Foto's: Timo Kuilder, ,

Voicst is hot. Een aantal jaar geleden doorgebroken met “Whatever you want from life”, een flinke tijd niks en daarna de nieuwe hit “Everyday I work on the road”. Vanavond is Breda aan de beurt op een imposante lijst van optredens die de heren hebben staan.

Voorprogramma Gram houdt aandacht langer vast dan de hoofdact

Voicst is hot. Een aantal jaar geleden doorgebroken met “Whatever you want from life”, een flinke tijd niks en daarna de nieuwe hit “Everyday I work on the road”. Vanavond is Breda aan de beurt op een imposante lijst van optredens die de heren hebben staan. GRAM Opvallend is dat het merendeel van het publiek deze avond mannelijk is. De reden hierachter is mij niet geheel bekend, al kan het deels aan Gram en deels aan tweederde deel van de blazerssectie van Voicst hebben gelegen. Gram dus, het soloproject van Marg van Eenbergen. Waar de band normaliter uit drie muzikanten bestaat, is het vanavond enkel Marg + Apple + loopstation + drumcomputer. Het concept is de gecultiveerde uitvoering van Elle Bandita, al is deze vergelijking niet geheel eerlijk aangezien de act en muziek van Gram een stuk draaglijker zijn. Sterker nog, het is allemaal goed gevonden en aantrekkelijk om te horen, de paar miscommunicaties tussen drumcomputer en Apple daargelaten. Juist deze foutjes maken het geheel niet zo’n overgeregisseerde show als Voicst later neerzet. VOICST Voicst maakt ADHDpunkrock. Het tempo van de band ligt hoog en het spel is wonderbaarlijk strak. Strak is ook de voorbereiding. Tot vervelends toe lopen twee in oranje overalls getooide roadies constant over het podium, hierbij schijnend met een irritante zaklamp. Het zal bij de uitvoering horen, maar de vraag is wie hier in godsnaam op zit te wachten. Duidelijk is dat tijdens de show het publiek voor het laatste kwartier gekomen is. In dit laatste kwartier zijn de twee eerder genoemde hits verpakt en aangevuld met blazers. Vooral de trompettist trekt de aandacht naar zich toe, ook dit op een negatieve manier door de overdaad aan beweging waarmee hij zich totaal uit de choreografie van de band plaatst. Het punt is duidelijk; Voicst is een interessante band, ware het niet dat alle opsmuk die zou moeten dienen als verbetering maar beter achterwege gelaten kan worden. Het grote pro-argument hiervoor is het voorprogramma van de Voicst-tour. Voicst en Gram. Gezien: Mezz donderdag 21 februari 2008