Vrijdagavond: op de bank óf een avondje rocken? Ik ga voor het laatste en hoop knallend het weekend in te gaan met Tank 86 en Dejafuse. In Mezz aangekomen, pak ik er een biertje bij en kijk even rustig om me heen. Hm, niet zoveel mensen op af gekomen blijkbaar. Heb ik wel de goede keus gemaakt en hoe zou het met m’n bank zijn? Maar hé, dit klinkt wel erg strak! De eerste band Tank 86 is begonnen. Goede instrument beheersing! Misschien wordt het dan toch nog wat vanavond! Aan de motivatie van de mannen van Tank 86 (een drummer, 2 gitaristen en een bassist) zal het niet liggen, want zo te zien hebben zij er flink zin in. Sommige nummers beuken er behoorlijk in, maar door het repetetieve karakter van andere nummers wordt mijn aandacht toch niet vast gehouden. Dat is naar mijn idee toch het nadeel van het ontbreken van een zanger of zangeres: de muziek klinkt sneller wat 2- dimensionaal, wat oppervlakkiger. Kom maar op dan, Dejafuse! Hou me erbij vanavond! Dejafuse begint met een mooie strakke gitaarmuur en de bas pompt behoorlijk. De band staat als een dijk: goede solo’s, goed strak samenspel, sprankelende motivatie: ze staan er echt als één geheel. Vooral van de solo van drummer Dion Murdock ben ik onder de indruk. Het lijkt wel een op hol geslagen octopus! Hij zal wel niet voor niets bij Macy Gray en Mother’s Finest hebben gespeeld... Zangeres Nienke de Jong heeft absoluut een perfecte stembeheersing. Ondanks al deze plussen, kan de muziek me toch niet bekoren. Ik kan maar niet wennen aan de flinke vibrato waarmee Nienke zingt en de nummers lijken me allemaal niet zo bijzonder. Het zal wel aan mij liggen, want het publiek houdt de aandacht er wél absoluut bij. Ik zal dus wel gewoon niet tot de doelgroep behoren en taai tijdens de toegift maar af naar het Mezz café. Want zin in mijn bank heb ik ondertussen in ieder geval niet meer. Tank 86 en Dejafuse Gezien: Mezz, vrijdag 7 maart 2008