Laat ik beginnen om een verdiende pluim uit te delen aan de organisatie achter het bolwerk Staalzucht. Eindelijk een organisatie die opstaat voor hoogwaardige kwaliteitsmetal. Tot voor kort mocht je nog een gat in de lucht springen als een festival als Breda barst het eindelijk doorhad dat ze de zwarte zielen onder ons zwaar genegeerd hadden, en als compensatie hiervoor een speciale plek in het leven riep. Daarnaast ook hulde aan de mensen bij de Mezz die inzagen dat weliswaar de lokale metalscene met gemak past in een van de vele kroegen in de stad, maar dat als je een band als Textures of Enslaved naar Breda haalt de zaal moeiteloos volloopt. En dus na eerder Goddess of Desire en het al eerder genoemde Enslaved mocht vanavond Textures zich de publiekstrekker noemen. Een rol waar de heren inmiddels aan gewend zullen zijn. De avond werd geopend door de mannen van Dark Intentions. De harde botte trashcore van dit gezeldschap mocht ook vanavond weer rekenen op een warm onthaal. Hard, wild en in je smoel zoals verwacht mag worden werkten de heren zich door hun nummers. Het mag dan niet het meest vooruitstrevende zijn wat deze avond te horen zal zijn maar het wordt goed gespeeld en gebracht. Laat ik in dit verband zeker niet vergeten drummer Victor een speciale vermelding te geven. Geslaagde opener derhalve, die met het gratis weggeven van een nieuwe promo ook dondersgoed door lijkt te hebben hoe je de mensen nieuwsgierig kunt maken. Zelden een bandnaam gehoord die zo goed past bij wat je voor je kiezen krijgt als deze heren hun set op de zaal loslaten. Na een periode waarin de band een gitzwarte pagina moest zien om te slaan melden ze zich weer terug aan het front. Let wel, dit is voer voor de liefhebbers. Mensen die in een ruige bui wel eens een Metallica plaat kunnen uitzitten zullen hier weinig mee kunnen. Dit is meer materiaal voor de zieke individuen onder ons die na een weekend van stevige nekspiertraining bij wijze van totale ontspanning even het hoofd leeg maken met een lichte zondagochtendplaat als bijvoorbeeld ‘Reign in Blood’ van Slayer. Sick death metal noemen ze het zelf, daar valt weinig aan toe te voegen lijkt me zo. Het hoge niveau van de muzikanten zorgt ervoor dat het nergens ontspoort en dat alles ten alle tijden klinkt alsof er bataljon leopard-tanks over je trommelvliezen heen raast. Met hun eerste plaat, ‘Slachtbeest’, hebben ze hun plek in de internationale death metal scene al ruimschoots veilig gesteld, met het binnenkort te verschijnen tweede album ‘Murmgebeukt/totalloss’ zullen ze dit met gemak consolideren. Met de nieuwe man achter de ketels ,kijk vooral eens naar zijn filmpje op de myspace van de band, en de terugkeer van Bastaerd op gitaar zijn deze heren duidelijk weer op volle oorlogsterkte. En dan nu de vetste kluif die deze avond te bieden had, de heren van Textures kwamen vanavond hun derde plaat,en hun tweede bassist voorstellen aan Breda. De reacties die de heren oogsten voor hun derde album, Silhouettes, liegen er niet om. Het mag dan allemaal wat, relatief, toegankelijker zijn dan het vorige materiaal, het toch al niet misselijke niveau hebben de heren doodleuk nog een paar tandjes opgeschroefd. Wat we vanavond te zien kregen was een show van een band die de lat zo hoog legt dat voorlopig iedereen die de heren van hun troon wil stoten de tanden waarschijnlijk hopeloos stuk zal bijten. Een mooie dwarsdoorsnede van hun drie albums viel ons ten deel. Strak, solide, sfeervol, bruut en zo kan ik eigenlijk nog wel even doorgaan. Zoals de heren daar stonden, drummer Broks statig als dirigent achter de voornaamste vechtlinie van vier onophoudelijke als knipmessen in en uitklappende snaren en toetsen plukkers, met daar weer voor die verschrikkelijk goede zanger Erik, was niets minder dan indrukwekkend. Zo langzamerhand komen de heren van Textures te staan in het rijtje bands, denk aan bijvoorbeeld een gezelschap als Meschuggah, die ze tot voor kort zelf aanhaalde als voorbeelden. Dit is een boude uitspraak zullen sommige zeggen, maar echt ga maar eens kijken hoe Textures tegenwoordig een zaal compleet plat speelt, en het is moeilijk om tot een ander oordeel te komen. Eindconclusie is dat dit weer een meer dan geslaagde avond was, met wederom een geweldige band als afsluiter. Laten we hopen dat we nog vele edities van Staalzucht mogen verwelkomen, hoor ik daar Hail of Bullets? Textures, Brutus en Dark Intentions. Gezien: 6 juni 2008, Mezz.