Het is weer begonnen, de race naar een van de felbegeerde plekken op het mooiste festival dat onze regio rijk is. Van jazzy popmuziek via het betere levenslied naar beenharde metalcore, variatie genoeg tijdens deze eerste voorronde , en dan te bedenken dat dit pas de eerste lading betreft. Het zijn van die middagen dat je blij bent dat je niet in de jury zit. Jess Plus: Deze opzet verplicht me om de goede en de slechte aspecten van een act tegen elkaar weg te strepen, dat is geen moeilijke klus als het gebodene op het podium de kwaliteiten bezit waar deze formatie rond frontvrouw Janneke Steffens de bezoeker mee om de oren slaat. Wat we zagen was een zangeres van formaat die met de hulp van een uitstekende band en twee prima achtergrond zangeressen het publiek vanaf de eerste seconde bij de les hield. Schijnbaar moeiteloos de ene na de andere zelfgeschreven hit de zaal inslingerend zette deze dame alle aanwezigen als vanzelfsprekend naar haar hand. Het kostte mij in ieder geval geen enkele moeite om me met deze klanken in het hoofd in gedachte te verplaatsen naar een mooie nazomerdag in ons stadspark. “What you need, is a good old fashion love affair with me” zong ze ergens, ook al komt het met bakken uit de hemel in september en staat er windkracht acht het lijkt me heel sterk dat iemand het koud zal hebben. Min: Waarom sta ik hier in de voorronde te kijken naar een band die eigenlijk directe plaatsing verdiend op een festival als Breda Barst. Een groep uit de eigen regio met zoveel talent verdiend een plek op het affiche. Oordeel: De beste band van deze middag, tot op de festivalweide.. The Vision of Johanna Plus: Het avontuur word zeker niet geschuwd door dit drietal. Zangeres Hanneke van Adel heeft naast haar twee uitstekende muziekanten die het grillige, avontuurlijke repertoire met precisie op de Mezz afvuren. Zittend achter haar klavier overtuigd de zangeres met mooie, op het juiste moment vervormde vocalen en nummers die bij tijd en wijle de luisteraar met een prettig onbehaaglijk, gevoel achterlaten. Zelfs een dag later kan ik slechts met moeite de gedreven ode aan vrouwen met lange benen uit mijn brein verbannen. Min: Vooraf werd het publiek op de hoogte gesteld dat de band niet compleet het podium zou betreden. Het is dan ook moeilijk om een band onder deze omstandigheden echt te beoordelen. Dat geen enkel genre word geschuwd, en het repertoire vol zit met aparte wendingen, lijkt vooralsnog de reden te zijn dat de echt eigen identiteit van deze band een beetje onduidelijk blijft. Oordeel: Dit mag dan misschien geen ideale festivalband zijn , maar dat is absoluut geen nadeel. De band toont lef om deze dag dat podium op te klimmen en het beste van zichzelf te geven , gaat dit zien als ze bij jou in de buurt spelen. Ambacht Plus: Opvallend veel mensen lijken speciaal voor deze band de tocht naar de Mezz te hebben ondernomen, een klein half uur later is bij iedereen in de zaal duidelijk waarom. Hier staat een band die precies weet waar ze mee bezig is, en alsof het allemaal niet op kan blijkt driekwart van de band ook nog eens gezegend te zijn met een mooi stemgeluid. Het authentieke Nederlandstalige repertoire kan grofweg worden onderverdeeld in twee hoofdstukken. Zo zijn daar de liefdesliederen die zanger/gitarist Jorn Roodbol voor zijn rekening neemt en anderzijds de grauwe levensschetsen die door Erik Weterings, met diezelfde middelen, overtuigend worden vertolkt. Wat de sterkste troef is blijft uiteraard een kwestie van smaak,beide disciplines worden immers op hetzelfde hoge niveau beoefend, maar dat het kippenvel over de rug sidderde bij zinnen als “ik weet precies hoe een hond denkt, want ik ben er zelf een” zegt over deze persoonlijke voorkeur genoeg. Min: Het optreden kwam wat traag of gang. Hoewel de band vanaf het begin af aan een niveau liet zien waar de meeste bands direct voor zouden tekenen, begon het pas op het einde van de set echt te broeien in de zaal. Oordeel: Dat we hier iets speciaals te zien hebben gekregen zal iedereen die erbij was onderkennen. Dit kan wel eens de laatste keer zijn dat deze band zich genoodzaakt voelt om zich in te schrijven voor een voorronde van een festival. Boekers van Nederland het ligt voor het grijpen, pak uw kans. Wake Plus: Voorman Tim van Bokhoven mag rustig een rots in de Bredase rockscene genoemd worden, al sinds jaar en dag bestookt hij samen met bassist Jasper en nieuwe aanwinst Sylvester de mensen met een gedreven rocksound die rechtstreeks uit het laatste decenium van de vorige eeuw lijkt te zijn overgeheveld. De rocksongs die met volle overtuiging de zaal in worden gepompt mogen op een warm onthaal van de aanwezigen rekenen. Met de zon op de bol en een glas bier in de hand kan dit wel eens gezellig worden in het Valkenberg. Min : Het was een mooie tijd vijftien jaar geleden, toen we er met z’n allen ongewassen en quasi somber achter kwamen dat je geen virtuoos hoefde te zijn om het podium op te klimmen. Maar hoe goed er dan ook gespeeld werd door de heren, deze stijloefening ging gebukt onder een achterhaald geluid. Het gevoel dat dit al veel vaker voorbij was gekomen overheerste. Oordeel: Inzet en passie te over, iets wat duidelijk zijn uitwerking had op het publiek. Je kunt er van houden of niet , maar de dag dat er voor een eerlijke rockband als deze geen plaats meer is op de Nederlandse podia lijkt gelukkig ver weg. Dark Intentions Plus : De dag werd afgesloten met de botte stomp in de maag die onder de naam Dark Intenyions het laatste restje energie uit de aanwezigen perste. Gemeend, agressief en met power slingert de band een half uur lang een metalcore-mix de zaal in. Prettig intensief en vakkundig beukt de band door hun set en laat het zien dat het voor niemand onder te hoeft doen. De gedreven presentatie verraadde de jaren ervaring die deze band inmiddels onder de riem heeft zitten. Min: Na enkele nummers begon het allemaal een beetje op elkaar te lijken, en sloeg bij vlagen de verveling een beetje toe. Oordeel: Goede zaak dat ook de harde sector word vertegenwoordigd tijdens deze voorrondes. Strakke, brute band die misschien weinigen zal verassen, maar zeker niemand zal teleurstellen. Zou mooi zijn als dit de mensen eens even stevig zou wakker schudden deze zomer.