We spreken af in het nieuwe hoofdkwartier van SoulTrash, de rapgroep waar Roger deel van uitmaakt. Een verlaten kantoorpand in Amsterdam Zuidoost omgetoverd tot creatief hub, waar de avond ervoor nog een schrijverskamp was tot vroeg in de ochtend. De sporen zijn nog te zien, waaronder een bijna lege koelkast. Ik krijg een glaasje water en we beginnen te kletsen, zo gezellig dat ik bijna was vergeten de opname aan te zetten.
MC Lost aka Lassie aka Roger Buyne is een oude bekende bij 3voor12 Amsterdam. Vorig jaar sprak ik hem over zijn nieuwe EP ‘IK ABC, Jij APC’. Intussen staat de woordkunstenaar anders in het leven. 'Iedereen wil vertellen over hoe lit de avond was, maar niemand wil het hebben over de kater de volgende ochtend.'
'Mijn EP heet Sirenes om mensen wakker te maken en aan mijzelf te laten zien dat ik dit gewoon doe.'
Tekst loopt door onder de video.
Het is bijna een jaar geleden dat we elkaar spraken. Hoe gaat het met je?
Goed, echt druk. Toen ik hier naartoe reed dacht ik na over dat vorige interview, het was toen echt koud en we gingen pindakaas met chocopasta eten. Er is sindsdien veel gebeurd. Ik ben geslaagd voor mijn studie, klaar met school nu. Dat verandert wel echt veel, vooral de manier hoe je in het leven staat. Het heeft me laten nadenken: als je student bent of op school zit dan heb je een houvast. Zolang je je deadlines haalt ben je veilig. Maar nu heb ik die strijd met mezelf, niemand gaat meer tegen mij zeggen wat ik moet doen of wanneer iets goed is. Eigenlijk is dat ook wel chill. Nu kan ik dingen afsluiten en heb ik veel meer ruimte in m’n hoofd voor wat ik wil.
En wat is het dat je wil?
Ik wil kunnen leven van mijn passie: schrijven. Muziek, columns, scripts, boeken, echt schrijven in de breedste zin van het woord. Ik wil niet mijn tijd inruilen voor geld zodat ik leuke dingen kan doen. Ik weet dat ik met mijn passie mensen kan bereiken en raken. Dat is echt mijn uiteindelijke doel; leven van de dingen die ik leuk vind in plaats van leven van de dingen die ik moet doen.
' ‘Sirenes’ is eigenlijk best een ironisch album voor mij geworden. Ik wou dat mensen wakker gingen worden, maar uiteindelijk ben ik zelf ook wakker geworden.'
Wat zijn dan de stappen die je moet ondernemen om daar te komen?
Alles wat ik nu doe zijn audities. Als ik iets creatiefs ga doen dan schrijf ik het allemaal zelf. Ik heb het dan al helemaal in m’n hoofd. Of dat nou een script voor een videoclip is, of een column voor Het Lief dagboek. Dit zijn eigenlijk gewoon testritjes voor een boek, want dat ik wil uiteindelijk gaan schrijven. Je moet ergens beginnen toch.
Waar zit dan die scheidingslijn, wanneer begint het echte werk?
Het is het, of het is het niet. Uiteindelijk is het denk ik een gevoelskwestie. Ik ben ook geen grote-mensen-deskundige, misschien is dat wel hoe het werkt in de echte wereld. Waar we het net over hadden: er is niemand die zegt of ik het wel of niet goed heb gedaan. Deelnemen aan de Popronde is daar onderdeel van. Ik besef dat als ik later van mijn passie wil leven dat ik dan ook moet touren. Ik wil touren! Dan is er geen betere leerschool dan de Popronde. Het is altijd met vallen en opstaan. Vroeger wou ik altijd bij mijn shows dat er een moshpit ontstond, maar soms is dat gewoon niet het juiste moment.
Ik wil met de Popronde echt mijn stempel zetten. Als ik ergens op het podium sta wil ik dat mensen als ze later die avond in bed liggen denken over iets dat ik heb gezegd of gedaan. Ook al vinden ze het niks, iedereen heeft een eigen smaak. Ik zou het wel echt supertof vinden als ze erkennen dat ik mijn ding doe. Dat het 100% MC Lost is.
Over smaken gesproken. De albumcover is zwart-wit, de videoclips zijn zwart-wit. Duister en donker. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Ik wilde een donkerder project neerzetten dan wat ik eerder heb gedaan. Ik vond zwart-wit daar goed bij passen. Ik denk ook dat dat iets is wat minder goed belicht is in de Nederlandse hiphop. Doordat jongeren en jongvolwassenen zoveel op Instagram, Facebook en YouTube zitten gaat het leven zo snel. We nemen eigenlijk nooit de tijd om dingen te verwerken. Dan ga je al snel op zoek naar een uitweg. Mensen denken zo van: m’n leven is al fucking zwaar, en dan moet ik ook nog naar muziek gaan luisteren die ook fucking zwaar is. Mensen gaan dan liever iets luchtigers luisteren, iets wat afleidt van je eigen ongeluk. Iedereen wil vertellen over hoe lit de avond was, maar niemand vertelt erbij dat hij de volgende ochtend dan een kleine bitch is. Niemand wil het hebben over de kater de volgende ochtend. Dat is wat ik wil vertellen.
Om daarop in te haken...op de track ‘Rooftops’ zeg je het volgende:
waarom praat iedereen kleren en flessen, maar waarom praat niemand money met mij.
Dat is in het verlengde daarvan en komt weer terug op de Popronde en het publiek wat denkstof geven. Je verwacht eigenlijk niet dat een rapper dat zegt. Het refrein en beat klinken misschien wel vrolijk, maar als ik dat nummer acapella speel dan is dat vrolijke weg. Iedereen is altijd aan het pronken, maar niemand praat echt met elkaar. Iedereen wil elkaar de impressie geven dat ze de shit zijn, maar achter die impressie zit nog zo veel meer dat eigenlijk veel belangrijker is dan alleen de voorgrond.
Waarom heet de EP ‘Sirenes’?
Om mensen wakker te maken en aan mijzelf te laten zien dat ik dit gewoon doe. Ik ben van nature al een beetje bescheiden, maar dit was gewoon even een momentje dat ik moest bewijzen dat ik nog steeds die guy ben. Als mensen vragen: “heh, maar wie maakt nog hiphop...” Ik. Dat is het statement voor mij.
Jij, samen met Jimmy De Ville.
Ja het eerste nummer dat we maakten was ook echt ‘Sirenes’. Ik kende Jim al van zijn dingen voor Ome Omar enzo, en hij kende mij al. Heel leip via de twee clips die ik destijds had uitgebracht. Ik kwam hem tegen bij mijn eerste Kingston Crown, shout out naar Denzel, Legendarisch, ik ga dat nooit meer vergeten. We waren panjaaaaaa (dronken) hahah, ik was toen stiekem uit huis geglipt. Jimmy sprak me toen gewoon aan om samen iets te doen. Nooit wat van gekomen. Maar gelukkig kwamen we elkaar toen twee jaar later tegen in de Carhartt Winkel in Amsterdam. Het klikte toen gelijk eigenlijk. Dit was de eerste samenwerking waarin ik echt zelf alles moest regelen: releaseparty, pre-savelink noem het maar op. Jim ging niet m’n handje vasthouden. Hij doet zijn deel, ik doe mijn deel. Dat had ik echt nodig als artiest. Als ik iets wil moet ik het ook echt zelf doen, niet moeilijk doen en strijden. Daarom is ‘Sirenes’ eigenlijk best een ironische tape voor mij geworden. Ik wou dat mensen wakker gingen worden, maar uiteindelijk ben ik zelf ook wakker geworden.
MC Lost’s nieuwe EP ‘Sirenes’ is te luisteren op alle bekende streamingservices, zijn columns zijn te lezen op de website van het liefdagboek en daarnaast is hij ook te zien op het grootste reizende festival van Nederland: de Popronde.
Showtime
Almere: 28 sept - Uitfestival
Dordrecht: 06 okt - Bibliotheek Aan Zet
Utrecht: 10 okt - Kapitaal
Doetinchem: 18 okt - Jongerencentrum Doetinchem (Gruitpoort)
Hoorn: 27 okt - Proosten