Wie: Case Mayfield
Wat: singer songwriter
Waar: Crea Café
Waarom: 30 oktober presenteert hij zijn nieuwe EP in Pakhuis Wilhelmina
What’s on his mind: een meisje dat uit een lauwwarme appeltaart met slagroom komt

Case Mayfield zit al te wachten aan een tafeltje bij Crea Café. Perfecte setting zo, omringd door studenten en creatievelingen. Even snel voorstellen en voordat we het doorhebben praten we al ruim 15 minuten over meisjes in taarten; wat voor meisje, wat voor taart, wel of geen slagroom. De winnaar wordt uiteindelijk een nog te vinden meisje in een lauwwarme appeltaart met slagroom. De toon is gezet.

We vragen Case naar zijn ervaring met de Popronde, het reizende popfestival, waar bands in 23 steden laten zien wat ze waard zijn. En dat is het net, wat zijn ze waard? “De Popronde draait niet zo zeer om kwaliteit, maar om netwerken en mensen kennen”, geeft Case aan. “Nou ben ik daar goed in en houd ik daar ook wel van, maar het is wel jammer dat er artiesten optreden die kwalitatief niet zo sterk zijn terwijl er zoveel hele goede bands zijn, die alleen nog niet bekend zijn bij de selecteurs.” Jasper, een vriend van Case die er inmiddels bij is komen zitten en in de organisatie van de Popronde zit, haakt hierop in door te zeggen dat er wel degelijk naar kwaliteit wordt gekeken. Maar dat het inderdaad wel zo is dat het helpt als je mensen kent.

En hoe zit het dan met de Grote Prijs Van Nederland? Een toch wel prestigieuze prijs in de Nederlandse muziekwereld, waar Case Mayfield het al tot in de finale heeft geschopt. “De GPvNL is anders, daar wordt wel echt professioneel en op kwaliteit geselecteerd en dat is ook echt een wedstrijd”, zegt Case. “Het is alleen heel lastig om voor dat publiek te spelen. Je weet namelijk dat je staat tegenover de familie en vrienden van je concurrenten en voor een zaal met mensen die anders naar muziek luisteren. Je voelt gewoon soms de spanning van het hopen dat iemand faalt. Dat is voor mij, aangezien ik echt mijn hele hart stort en heel kwetsbaar ben op zo’n moment, lastig. Het gebrek aan vertrouwen zorgt er toch voor dat ik me dan inhoud.”

Een ideaal concert voor Case Mayfield is om deze reden dan ook één voor vrienden en familie, een groep waar je een band mee hebt. “Dat maakt het makkelijker om je zo gevoelig op te stellen en om écht alles te geven. Zoals laatst in de Winston, toen stond ik voor een publiek van 10 man hooguit en allemaal mensen die ik kende.”

Case Mayfield is begonnen in Amsterdam bij Amsterdam Songwriters Guild (ASG). “De eerste keer optreden was heel slecht! Maar ik kreeg zoveel steun en feedback van mijn collega’s, dat is zo waardevol. Het zijn mensen variërend in type, leeftijd, ambitie en stijl, maar het zijn echte vrienden.” Nu, een aantal jaren later Case gegroeid en is de tijd rijp voor de eerste EP release.

De teksten van Case Mayfield zijn allemaal niet om vrolijk van te worden. Dat maakt het ook al weer moeilijker om een groter publiek te bereiken, zegt hij. Maar als je ervan houdt, om echte emotie te horen, dan ben je bij Case helemaal aan het goede eind. Maar waarom zo droevig? “De emotie die er in de teksten zit, die is echt van mij. Het is geen gespeelde droevigheid, maar het komt echt uit mijn hart. Ik zie mijzelf wel als een depressief persoon, maar de muziek helpt om daar mee om te gaan. Als ik schrijf over mijn vader bijvoorbeeld, dan is dat iets wat ik echt voel.” Het is een mooie tegenstrijdigheid, deze persoon; ontzettend gevoelig en met een hele diepe emotie, maar toch zo sociaal, grappig en gezellig.

Niks is beter dan iemand als Case Mayfield, een interessante en grappige, en droevige singer songwriter, in het echt te ervaren. Zaterdag 30 oktober is die mogelijkheid en het is een hele speciale; de EP release party in Pakhuis Wilhelmina. Naast Case Mayfield vieren ook The Secret Love Parade, Elementric en Nautilus op het podium het feestje mee.