Sinds eind 2006 is Sonic Warfare het best bewaarde geheim van de Melkweg. De avond in de kleine zaal van het Amsterdamse poppodium biedt vrijwel iedere maand het neusje van de zalm wat betreft nieuw talent in de elektronische underground. Zo ook op deze editie tijdens Amsterdam Dance Event, waarbij ze ditmaal het Londense label Hemlock in de schijnwerpers hebben staan.

 

De avond wordt zeer zorgvuldig opgebouwd door de organisatie, waarbij Pangaea de ultieme opener van de avond is. Zijn warme, minimale dubstep wordt bijna zonder bas gebracht, waarmee hij een bijzondere eigen draai geeft aan het genre.

 

Ramadanman zet daarna de lijn die door Pangaea werd ingezet voort om het in ruim een uur om te zetten naar zijn eigen stijl, waarbij de bas weer in de schijnwerper wordt gezet. Zijn set wordt afgesloten met de geweldige nieuwe track WUT van Girl Unit en het rustige maar prachtige Limit To Your Love van Hemlock labelmaatje James Blake, wat tot een hoogtepunt van de avond leidt.

 

Wanneer Hemlock labelbaas Untold het dan overneemt zakt de avond een beetje in. Hij weet zijn draai niet te vinden na de overdonderende set van Ramadanman en houdt het dan ook twintig minuten voor zijn geplande eindtijd voor gezien.

 

Jackmaster, die al sinds de set van Ramadanman staat te springen om zelf te draaien, neemt het stokje over en heeft er geen enkel probleem mee dat hij wat extra tijd heeft voor zijn afsluitende set. Hij schiet in razend tempo alle kanten op zonder het momentum kwijt te raken, wat zijn set maakt tot een bobslee die telkens nét niet uit de bocht vliegt.

 

Voor sommige bezoekers is het wat teveel van het goede. Daarvoor is inmiddels de grote zaal opengegooid, waar James Holden staat te draaien. Voor de mensen die een opeenvolging van Hudson Mohawke, Kraftwerk en James Blake wel zien zitten is het anderhalf uur puur genieten, wat zorgt dat Sonic Warfare weer precies de snaar raakt die ze opzoeken.