Het alternatieve muziekplatform Subbacultcha! is de laatste jaren uitgegroeid tot één van de belangrijkste alternatieve concertorganisatoren van Amsterdam. Inmiddels bestaat Subbacultcha! vijf jaar en pakt logischerwijze groot uit op haar verjaardag: The Chap, Foot Village, Skeletons, Teengirl Fantasy en TV Buddhas zijn uit het buitenland overgekomen om in de kleine zaal van de Melkweg te spelen. In de theaterzaal spelen echter genoeg interessante Nederlandse bands.

The Secret Love Parade is de eerste act in de theaterzaal. De twee dames kregen lovende recensies over hun debuutalbum The Secret Love Parade dat begin oktober uit kwam. De ritmische nummers komen goed tot hun recht, voor de zoete liefdesliedjes geldt dat minder. Het tweetal komt wat verlegen over en zingt soms niet helemaal zuiver. The Secret Love Parade heeft prachtige nummers, nu is het zaak om de romantische sfeer van die nummers ook live over te brengen.

Opvolger Saelors is het duo dat opnames voor haar EP in de studio van dEUS deed. Er is veel te ontdekken in de art noir muziek van deze singer-songwriters waar de nodige duisternis over hangt. Saelors lijkt een hommage aan de stilte voor storm. Ook live blijft het duo zonder meer spannend. Zangeres Alexandra Duvekot zingt loepzuiver. Er zit aan elk nummer een scherp randje, en dat komt de nummers alleen maar ten goede.

Hierna is het Groningse Eklin aan de beurt. De band speelt dromerige psychedelica met als basis een constant ritme. Dit zorgt ervoor dat de band als in trance op het podium staat. Zeker de nieuwe extravagante zangeres valt op: ze beweegt zweverig met haar armen en kijkt glazig voor zich uit, of heeft haar ogen dicht. De nummers duren soms tegen de tien minuten. Vervelen doet dat zeker niet: de muziek is dermate strak gespeeld, vol details en slim uiteengezet dat het spannend genoeg blijft.

Er is geen twijfel over mogelijk of Eva Braun de wildste act in de theaterzaal was. De gitarist ramt op zijn gitaar, een kleine jongedame rost razend snel op haar drumstel. De grooves zijn simpel maar strak. Dan de zangeres. Ze kermt, schreeuwt en kreunt: “nooooo noooooo!”. Daarbij kijkt ze alsof ze ter plekke een paniekaanval krijgt en zelfmoord wil plegen. Een latere glimlach verraadt - gelukkig maar! - toneelspel.

Na Eva Braun is het de beurt aan Yobkiss. Maar wat bezielt hem vanavond? De beste man drumt op zijn eigen house en slaat normaal gesproken als een gek op zijn drumstel. Vanavond komt hij echter nergens los. Zijn muziek komt grotendeels ruisend en zonder detail uit de speakers en Yobkiss lijkt het halverwege het optreden al op te geven. De rauwe energie die vrij komt bij het optreden is juist waar Yobkiss het normaal gesproken van moet hebben.

Aan Wooden Constructions de eer om af te sluiten. Het jonge viertal maakt een mix van dansbare pop en catchy post punk. De bassist maakt pakkende melodieën, waar de gitarist vervolgens om heen pingelt. Samen met de zeer strakke drumpartijen vormt dit een pakkende basis. De eigenzinnige twist komt vooral van de zanger. Hij danst als een eend, stoot apenkreten uit en kruipt onder de benen van de bassist. Vreemd misschien, maar erg vermakelijk en zijn Mick Jagger-achtige stem is zeker niet slecht. Al met al een mooie afsluiting van een talentvolle Amsterdamse band.

Gezien: Subbacultcha! 5 year anniversary Party
De Melkweg, 5 november 2009