De aankondigingen beloofden een hete avond donderdag in Panama. Een Adult Painting Party ! Het idee was dat een aantal bevallige naakte dames geschilderd zouden worden door Jurriaan van Hall en Tony Macaroni (als dat geen pornonaam is...) onder de opzwepende klanken van zZz. Jurriaan van Hal maakte eind jaren tachtig naam met de schildersgroep After Nature, samen met Peter Klashorst en Bart Domburg. In een context van postmoderne doodgetheoretiseerde beeldende kunst wilden ze weer gewoon figuratief met verf in de weer en...nou ja...gewoon lekker blote wijven schilderen enzo. De jongensclub viel na een paar jaar uit elkaar. Jurriaan van Hal bleef schilderen en organiseerde afgelopen jaren in het Voorbeeld in de Baarsjes geregeld een Painting Party waarbij onder het genot van hapjes, drankjes en muziek modellen geschilderd werden. Dit concept zou nu voor het eerst uitgeprobeerd worden in Panama, met live-muziek van zZz. zZz is, zoals bekend, de beste band van Amsterdam. Hun plaat ligt al maanden op de plank, maar zal in april dan toch eindelijk verschijnen, eerst in een voor de Amerikaanse markt gemasterde versie op een, naar verluid New Yorks label, en dan in de Europese versie bij Excelsior. Tot die tijd zou de band verder niet meer in Nederland spelen. Met uitzondering van deze avond dus. Als ik rond 21:30 de zaal inloop is het nog erg stil. Ik zie wat schilders, Roald en Sem van Caesar, de mannen van zZz en hun geluidsmannen voor vanavond Dick Brouwers en Henk Jonkers (nu ook weer actief als drummer van Hallo Venray) Er hangt een groot projectiescherm in het midden van de zaal waarop fascinerende 35mm-filmpjes te zien zijn van een familiefeestje in de jaren vijftig. Ik was nog niet eerder in de zaal van Panama geweest, maar het is een prachtige locatie. De DJ draait muziek die klinkt als pauzemuziek. Dat is dan weer minder. Rond 22:00 uur is het nog steeds niet echt druk en er is een lichte paniek merkbaar onder de organisatoren. Een medewerkster van 3VOOR12/Amsterdam is intussen bij me komen zitten, en een van de schilders vertelt ons wat het probleem is; de modellen zijn er vandoor. Onvoorstelbaar. Jurriaan van Hall had al vaker met ze gewerkt en ze zullen toch zelf ook wel geweten hebben wat de bedoeling was, maar op de avond zelf zagen ze het blijkbaar plotseling niet meer zitten. Hoe dan ook, ze zijn nu op zoek naar andere modellen. De 3VOOR12/Amsterdam-redactrice redt vervolgens de avond door zich als model beschikbaar te stellen. Twee andere modellen (die het niet aandurven uit de kleren te gaan) worden ook nog gevonden. De schilders gaan aan het werk en zZz speelt een eerste set. Zoals ze van tevoren hadden gezegd niet de gewone set maar een psychedelische jam. Daan Schinkel heeft behalve zijn orgel en zijn pianet deze keer ook een Minikorg 700 bij zich, Björn Ottenheim drumt tijdens deze set nauwelijks. Hij beperkt zich tot op een Hohner melodica blazen en in de microfoon mompelen zoals alleen hij dat kan. De geluidsmannen achter in de zaal draaien intussen aan de knoppen van een Space Echo en een digitaal echokastje. Een fijne gedrogeerde geluidswolk is het. Lekker om bij te schilderen lijkt me. De schilderijen van Macaroni en van Hall beginnen langzaam vorm te krijgen. Net als de verveling dreigt toe te slaan, wordt er een pauze ingelast. In de tweede set van zZz komen alle hits en meer voorbij; Hammerhead, XTC, Sweet Sex. Het enige volledige naakt wat we deze avond te zien krijgen is van een kale magere man van middelbare leeftijd die het tijdens de tweede set van zZz niet meer uithoudt, zijn kleren uittrekt en in zijn blote snikkel op het podium gaat staan. Een beveiligingsman van het Panama spreekt hem kort daarna bestraffend toe waarop hij zich weer aankleedt. (Een erotische Adult Painting Party, OK, maar dat betekent niet dat we allemaal maar in onze blote reet kunnen gaan staan he, meneer) zZz is intussen erg op dreef. Ze spelen een fantastisch nummer dat ik nog niet eerder live gezien had; Lucy. Een bijna Daft Punkiaanse discostomper en een potentiele zomerclubhit voor 2005 ! En dan sluiten ze ook nog af met een housenummer ! Een housebeat vanaf de harddiskrecorder, die Daan op het podium gebruikt voor extra effecten, wordt aangevuld met gefreak op de keyboards en Björn's gespacede gemompel. De kale magere man ziet zijn kans nu schoon om achter het drumstel plaats te nemen. Het is briljant ! zZz weet van sixties garagerock, via lounge, soul en disco tot neo-acidhouse te gaan en altijd als zZz te klinken. De Painting Party zelf had ik me iets anders voorgesteld, maar dit optreden van zZz had ik niet willen missen. Het wachten is nu op de plaat in april.