Zanger/gitarist Richard Janssen begon The Fatal Flowers in 1984. Talent, gedrevenheid en vooral een flink aantal oefenuren zorgden ervoor dat het kwartet direct indruk maakte op het podium. De melodieuze gitaarpop, geschoeid op dezelfde leest waar Amerikaanse westkustbands als Green on Red en The Dream Syndicate mee werkten, sloeg in als een bom en The Fatal Flowers kregen meteen een platencontract bij een groot label om een EP op te nemen. Het volwaardige album “Younger Days” volgde kort daarna. Het album blijkt goed voor een Edison. Eind 1986, neemt de band een sessie op voor VPRO’s Wilde Wereld.
1. For Christsakes
2. 8
3. Don't Cry No Tears
4. Deep Inside
(De Wilde Wereld 24-12-1986)
3voor12 classic: The Fatal Flowers sessies (1986 en 1989)
Boegbeeld van Amsterdamse School maakte direct indruk op het podium
Amsterdam was bepalend voor de Nederlandse muziekcultuur halverwege de jaren tachtig. De synthesizers waren bij het grof vuil gezet en de gitaren gingen weer om de nek. De dresscode was simpel: spijkerbroek en leren jekkie. Een van de voortrekkers van deze zogenaamde Amsterdamse School, waartoe onder meer ook Claw Boys Claw en de Tröckener Kecks behoorden, waren The Fatal Flowers. Vandaag twee sessies die de band eind jaren tachtig voor VPRO-radio opnam.
Ook opvolger ”Johhny D. Is Back” – geproduceerd door David Bowie gitarist Mick Ronson - valt met een Zilveren Harp in de prijzen. Lezers van Muziekkrant OOR kiezen Johhny D. als beste album van 1988. Na de opname van het album – inmiddels hebben diverse bandwisselingen plaatsgevonden – moet de band op zoek naar een nieuw label. De band slaagt er weer in bij een major label te tekenen. Maar kort na het verschijnen van “Pleasure Ground” valt de band uit elkaar. Janssen kondigt tijdens de show op Parkpop, Den Haag het eind van The Fatal Flowers aan. De rest van de band was hiervan echter niet op de hoogte en speelt verbijsterd verder. Het bleek de laatste show van de Amsterdammers.
5. Someday
6. She's Doin' Just Fine
(Nozems-a-Gogo 02-08-1989)
Bonustrack is een kerstliedje dat de band ooit opnam voor een wedstrijd van de VPRO. Het liedje was – niet al te zuiver - ingezongen door een buurjongetje van een van de bandleden.
7. Santa, They Tell Me