LL17: Dit was de zondag van Lowlands (plus livestream) LL17: Dit was de zondag van Lowlands (plus livestream)

Headliner Mumford & Sons legt het vandaag af tegen acts met een scherper randje. Car Seat Headrest sprokkelt het beste van de jaren 90 bijeen en scoort goed deze dag. Evenals Future Islands. Lees verder >>

Met hun grootse voetstompfolk maakt Mumford & Sons zijn headlinepositie weer eens waar. Maar dat stadionrockjasje dat ze twee jaar geleden hebben aangetrokken, kunnen ze maar beter gauw weer inruilen voor een gezellige authentieke houthakkersblouse. Lees verder >>

Zag je ooit eerder een spontane circle pit onstaan op een nummer van nota bene Ariane Grande? Natuurlijk niet. Dat kan alleen bij popproductieprins Cashmere Cat. Lees verder >>

Terwijl Nicolas Jaar spaarzaam met zijn beats de Bravo voorzichtig laat golven, verzuipt Clark de X-Ray in een hele heftige set. Waar Nicolas Jaar op het hoofd mikt, richt Clark al zijn pijlen op het lichaam. Lees verder >>

Veel hiphop op deze Lowlandszondag: van levende legendes Cypress Hill via hedendaagse hitkoningen Migos naar het jonge opkomende talent van Denzel Curry. Curry maakt de laatste jaren naam met zijn rauwe hiphoptracks vol lo-fi punkinvloeden en freaky producties. Daarmee trok hij al de aandacht van Earl Sweatshirt, Rick Ross en Drake. Dat zijn niet de minsten, dus vandaag mag Curry laten zien of hij de hype waardig is. Lees verder >>

Als na een kwartier de eerste beats van de stage komen, rennen tientallen knalbakken zo snel als ze kunnen naar voren. Daarna kun je wedden hoe snel ze teleurgesteld zullen afdruipen naar een andere tent, roze opblaas flamingo onder de arm. Want Nicolas Jaar doet niet aan makkelijk en voorspelbaar. Lees verder >>

Wat klinken ze weer goed, hè, die lieflijk melodieuze drops van Flume? Knetterende synthesizers, piepkort geknipte vocale snippers en digitale strijkers die de grootsheid nog eens lekker dik aanzetten. En wat werkt het lekker: hij strooit met hits als pepernoten en het overvolle veld voor de Alpha gooit de handjes euforisch in de lucht om ze allemaal op te vangen. Lees verder >>

 

Binnen de minuut vliegt het eerste biertje door de lucht, kleuren teennagels blauw en heeft een knul in de kluwen mensen vooraan al een bloedlip. Welkom bij Death Grips, de extreemste band die je op Lowlands kunt zien. Een onweersbui op een verder droge dag. Lees verder >>

Met meer dan een miljard streams in een maandje of drie, is ‘Bad and Boujee’ een van de allergrootste hits van het jaar. Je kan geen hiphopfeestje bezoeken zonder dat de hele zaal hem meeschreeuwt. Het maakt op zijn minst nieuwsgierig naar hoe de rappers uit Atlanta het live doen. Lees verder >>

De zwartgeklede New Yorkse gitaarband begint in de Heineken op z’n zwaarst. Zangeres Taylor Momsen heeft een lange zwarte jas, een zonnebril onder de blonde lokken, de rockstarlook dat het beste past bij dit deel van de set. Muzikaal en qua zang lijkt The Pretty Reckless Courtney Love te willen imponeren. Er is werkelijk geen enkele reden om Courtney Love te imponeren. Lees verder >>

Cypress Hill is bijna precies even oud als Lowlands zelf. Vandaag staan de pioniers van de West Coast en Latino hiphop in een volle Alpha. Die classic beats hebben niets aan kracht verloren, en B-Real en Sen Dog vlammen als vanouds. Dat is al ruim voldoende om het hele veld te laten hossen, en... Lees verder >>

We laten ons collectief meeslepen en hier en daar laat zelfs de stoerste jongen een traantje lopen. Nooit meer naar huis, waar is de bar?!  Lees verder >>

Met een karatetrap komt Ray Fuego het podium opgesprongen. Beide voeten van de grond, gestrekt been in de lucht. ‘Voel je dat briesje?’ schreeuwt hij, voordat hij de dj de track opnieuw laat inzetten. Met eenzelfde karatetrap zet hij brullend zijnverse opnieuw in. Lees verder >>

De band is met haar allesbehalve hippe countrypop ondertussen groot genoeg om de Heineken-tent te vullen en verovert deze zonder geforceerd geweld. Drie uitschieters maken het af: ‘Stay Gold’, ‘Emmylou’ en de hit ‘My Silver Lining’. Daarvoor klimt het publiek in de volle tent in de palen. Lees verder >>

Dat ze drie nummers van hun setlist doorstrepen en al een kwartier voor de eindtijd het podium af druipen. Ja, At The Drive-In heeft zelf ook wel door dat dit niet hun beste show is, en soms kun je dan maar beter de handdoek in de ring gooien. Lees verder >>

Halsey is in Amerika een popster van formaat, met een hit met Chainsmokers en optredens op grote awardshows. Waarom is de Alpha voor haar set dan toch zo leeg? De fans vooraan vragen het zich ook af. 'Sneu', horen we ze zeggen. Dat is het ook wel. De fans die er staan zijn echter laaiend enthousiast. Lees verder >>

Het kan snel gaan. Een jaartje geleden bracht Tash Sultana haar doorbraaksingle uit, deze zomer speelde ze Down the Rabbit Hole al plat en nu staan de rijen dik buiten de India. Lees verder >>

Nu de drakes en rihannas van deze wereld dancehall massaal omarmt hebben, komt reggae ook weer de mainstream in. De grootste ster van het moment is Chronixx, en die kan nog wel eens veel groter gaan worden. Lees verder >>

‘Oh lord, set me free!’, kermt Finn Andrews al wanneer zijn band The Veils net aan het eerste nummer bezig is. Nog altijd wordt de beste man gekweld door demonen, en nog altijd is zijn pop noir met een vleugje americana pathetisch te noemen. Finn Andrews heeft met grote bloederige letters ‘getormenteerd’ op zijn voorhoofd gekerfd staan. Lees verder >>

Bruxas gaat nooit vol op het gas staan. In plaats daarvan weven ze een vloeiend muzikaal tapijt, waar de X-Ray zich gewillig op laat mee vliegen. Langzaam gaat het publiek van knikkende hoofden naar voorzichtig wiegende heupen. Op subtiele wijze weet Bruxas de X-Ray te verleiden tot een warm midtempo dansfeest op de zondagmiddag. Lees verder >>

Altijd lachen, een surprise act in het blokkenschema. Op de Lowlands-zondag wordt een blokkenschemavlakje bezet door het onbekende #W?TF en wie dat googlet komt op het Festileaks-artikel waarin staat het waarschijnlijk om Triggerfinger gaat. En jawel, het gaat om Triggerfinger. De aardig volle Bravo kijkt er bij de aankondiging niet van op. Maar goed, tijd voor een bekend verrassingfeestje dus. Al is dat makkelijker gezegd dan gedaan, zo blijkt. Lees verder >>

Techno voor gebalde vuisten, al jarenlang een goede traditie op de zaterdagnacht van Lowlands. In de Bravo dan, want onder het oranje afdak van de X-Ray ging het er heel wat subtieler aan toe. Daar maakte het Duitse dancecollectief Giegling een hoop nieuwe vrienden. Lees verder >>

Lekker opwarmen met plaatjes van Black Lips en Thee Oh Sees in de X-Ray. Iguana Death Cult creëert vervolgens met 'Pyramids' direct een pitje. Het publiek heeft zondag om 13.00 uur ook al zin in een vrolijke janboel, beetje duwen, springen en vriendelijk pitten. Dan schakelen de Rotterdammers terug met 'Freak', een lome psychedelische song met een Blacklips-sausje, waarmee ze het palet knap hebben verbreed. Lees verder >> 

‘We zijn Amerikanen en we komen in vrede,’ roept Alynda Lee Segarra van Hurray for the Riff Raff. Zelden zo’n politieke folkrockband gezien, en al helemaal niet als zondagochtendontbijt in de India. ‘Dit is verzetsmuziek die geen grenzen en muren kent,’ gooit ze erachteraan. Lees verder >> 

‘Red Flag’ wordt als een anthem onthaald. De levenslust is in de tent teruggekeerd. De confettikanonnen die uit het publiek op de maat worden afgeschoten, maken het af. Lees verder >>

En natuurlijk ook hier.

Met Vince Staples, Editors, en... Lees verder >>

Het is begonnen!