1. Eurosonic: de scherpe randjes zitten in de rockhoek
Ieder jaar weer valt het predikaat ‘redders van de gitaren’ wel weer, en dan gaat het meestal over groots opgezette en wat zouteloze rockbands: de echte spanning was een tijdje in de elektronica te vinden. Zo niet dit jaar: van de geilige ranzigheid van Moonlandingz en Viagra Boys tot rammelige garagepop van Gurr en Canshaker Pi, van de vlammende solo’s van Death Alley en Dool tot de eigenzinnige indiepop van Declan McKenna, de gitaren overheersen Eurosonic.

2. Eurosonic: de hits worden nog steeds in electropop gezocht (maar waar is de hiphop?)
Een paar jaar geleden leek de folkpop-hype maar niet op te houden: telkens weer stond er een baardige troubadour met rechttoe-rechtaan-liefdesliedjes, een four-to-the-floor-kickdrum en het liefst een paar grootse bierhefrefreinen. Nu is er een wat ongeïnspireerde wildgroei aan elektronische pop zoals die al een tijdje non-stop de Britse hitlijsten bevolkt. De spannendere acts in het straatje zijn Bonzai, Roosevelt, EKKAH, Anna Meredith en natuurlijk Thomas Azier. Wat wel opvalt: vorig jaar hadden we nog een heerlijke show van Stormzy, dit jaar blijft de hiphop op Eurosonic nogal achter. Gaan we dat op de festivals zien?  

3. Noorderslag: hiphop is waar het gebeurt + poppubliek en -podia klaar voor hiphop. 
Nou ja, we gaan in ieder geval de Nederlandse hiphop overal zien. Afgelopen jaar overheersten de Nederlandse rappers al de hitlijsten, aan de turnup op Noorderslag te meten wordt dit het jaar dat ze ook en masse hun weg weten te vinden naar de grote festivals en poppodia. En dan niet alleen met dj en heel hard ‘3, 2, 1!’ roepen, maar qua show wordt ook een volgende stap gezet: Ronnie Flex en Jonna Fraser deden het met band, Yung Nnelg met een supercoole synthman, Donnie met ‘de blanke Bas Bron’ op gitaar en Yung Internet met een Dixie op het podium. 

4. Girls girls girls! 
Afgelopen jaar ontbrandde er een nogal hevige discussie in Nederland muziekland: er zouden te weinig vrouwelijke acts te zien zijn op de Nederlandse podia en festivals en dat zou alles te maken hebben met het aanbod. Oh ja? Op Eurosonic zagen we Anna Meredith, EKKAH, Goat Girl, Let’s Eat Grandma en Sløtface zegevieren, en ook de Nederlandse acts Luwten, Pink Oculus, Linde Schöne, Pip Blom, Aafke Romeijn, The Mysterons en Amber Arcades deden goede zaken. Het blijft een lastige discussie, natuurlijk, want geslacht zou geen enkele rol moeten spelen in het doen van een bepaalde boeking, maar de verhoudingen liggen nog altijd veel te scheef. Ook achter de schermen zijn er steeds meer initiatieven om ‘chicks in the bizz’ een zetje te geven. Als we naar ESNS kijken is het aanbod-argument in ieder geval geen excuus meer.

5. Gendervrije toiletten
Een van de meest sexy onderwerpen die je je kunt voorstellen in de muziekindustrie: toiletten, en dan specifiek gendervrije toiletten. Op festivals is het steeds vanzelfsprekender dat jongens en meisjes naar dezelfde wc’s gaan, gaat dit bij poppodia ook steeds vaker gebeuren? De School en EKKO doen het al, al zijn er bij die laatste toch ook nogal wat klachten. Jongens die liever een hokje bestieren dan een urinoir worden door meisjes geplaagd: ‘Moet je soms poepen?’

6. Randprogramma belangrijker dan conferentie 
Een trend die al een paar jaar speelt: het zwaartepunt lijkt zich te verplaatsen van de conferentie naar de feestjes buiten de Oosterpoort. Slechts zelden presenteert de industrie nog grootse nieuwe projecten op de conferentie, steeds vaker organiseert een boekingskantoor als Friendly Fire of platenlabel als Suburban eigen showcases waar ze hun nieuwe acts lanceren, vaak met een gratis drankje en lekker hapje als lokkertje (of een glaasje gin, hè Kraantje?). De dayparty van Subbacultcha is al jaren ook het meest gaande evenement van de zaterdagmiddag, en bij het Excelsior-restaurant presenteerden zowel Spinvis als Happy Camper nieuw materiaal.  

7. OOST / De Gym is echt een leuke club
Al een paar jaar zijn De Gym en OOST in de Oosterstraat een verrijking voor de Groningse scene, dit jaar op Eurosonic hadden ze een voller programma dan ooit en was het vooral ’s nachts goed toeven met sets van Torus en Dollkraut, en SMIB en Orpheu b2b met Suzanne Kraft op het Red Light Radio-feestje. Heerlijk wazig en excentriek: sta je het ene moment in die duistere club te dansen, kun je vervolgens om vier uur ’s nachts in een andere hoek een dude op gitaar zien spelen. Een meer happening feestje dan het officiële Eurosonic-nachtprogramma, durven we wel te zeggen. En naar het schijnt halen ze een aanzienlijk hogere omzet op de lachgasballonnen dan op de biertap. Zou dat ook nog eens gaan overwaaien naar de rest van het land?