Daniel Romano verruilde snik voor grom
Z'n sadmachine heeft hij vandaag thuisgelaten, en zijn snik verruilde hij voor een grom. De jonge Canadese cowboy Daniel Romano zagen we al vaker in Nederland met het fantastische album Come Cry With Me onder de arm, waar hij z'n country - of mosey, zoals hij het zelf liever noemt - redelijk ingetogen en grappig bracht. Maar kennelijk zit hij in een boze fase, want tussen de gitaren van de Gibson Room spelen hij en z'n driekoppige band vandaag een gemeen groovende rock 'n roll-set die meer Neil Young is dan George Jones of Hank Williams. Inclusief gierende gitaarsolo's en een valse snerp in z'n stem, waarbij hij z'n scheve tanden ontbloot. Ijzersterke set, waar we onze cowboyhoed voor afnemen.
Met welk nummer moet je beginnen? Romano speelde louter materiaal van z'n aanstaande album Mosey, dat ook best Come Scream With Me had mogen heten, maar die is nog niet uit. Dan maar de vooruit gesnelde single Valerie Leon.
Waar wil je dit zien? Naar het schijnt durft Daniel Romano niet te vliegen, maar gelukkig stapt hij snel weer de boot op voor een paar Nederlandse shows: begin juni doet hij er maar liefst vier in Doornroosje, TivoliVredenburg, Paradiso en de Oosterpoort. En als hij dan toch deze kant op drijft, kan hij er best een paar festivals aan vastplakken, toch? (Timo Pisart)

Kelela mag haar hart wel vaker breken
“Ik ben heel lang héél erg boos op hem geweest, en kon maar niet stoppen erover te schrijven”, zegt Kelela na een intens nieuw liedje, met een wat wrange glimlach op haar gezicht. Inderdaad gaan haar liedjes voornamelijk over gebroken harten, soms wat pathetisch maar net zo vaak sterk en stoer. Haar muziek ligt wel in de lijn van FKA twigs: in de kern zijn het R&B-liedjes, maar dan superabstract en hypermodern geproduceerd met ratelende hi-hats en flink wat gunshots. Kelela doet dat live met een wat simpelere set-up dan twigs - alleen met dj - maar ze heeft een hele sterke stem en een spontane show, en is daarin ontzettend gegroeid sinds Pitch en Catch in 2014. “Het is altijd al m’n droom geweest om voor jullie te zingen!”, roep-zingt ze. Een beetje cheesy, misschien, maar wel oprecht en superaandoenlijk. Nu nog een top notch-album waarmee ze haar gebroken hart beweent en Kelela zou zomaar twigs achterna kunnen gaan.
Met welk nummer moet je beginnen? Rewind is de stersingle, waar ze aan werkte met o.a. Ariel Rechtshaid, Girl Unit, Kingdom en Kingdom. Het is een uitstekend voorproefje voor een tweede album dat nog altijd niet is verschenen.
Waar wil je dit zien? Ze is al bevestigd voor Down The Rabbit Hole. Ook stond ze met haar wat fletse debuutalbum al eens op Catch en Pitch, nu nog maar eens in de herkansing? (Timo Pisart)

Young Thug zorgt voor verbroedering (echt waar)
Mijn hemel, wat maakte Young Thug zich er vanaf een paar maanden geleden in Amsterdam. De hotste rapper uit Atlanta leek zijn eigen teksten amper te kennen, liet de helft van zijn lines over aan het publiek en kapte bijna al zijn tracks halverwege af. Was Thugga zich te buiten gegaan aan de Amsterdamse geneugten of is hij echt zo'n lousy performer? Nou, vanavond op SXSW zien we dat hij het wel degelijk kan. De graatmagere Young Thug zit er vol op, is scherp (nou ja, voor een blower dan), laat zijn karakteristieke zangerige flow volop horen en brengt energie. Het is weliswaar allemaal wat voorspelbaar wat ie doet, maar Young Thug heeft wel de tunes. In de toonaangevende Atlanta scene met zijn scherpe snares, zijn super harde bassen en de heel eigen cadans is Thug uitgegroeid tot een absolute smaakmaker met hardcore fans. Midden in de zaal staat een kleine maar stevig gebouwde latino met gouden tanden. Zijn vriendin is tegen hem aan in slaap gevallen, en terwijl zij in zijn armen hangt, rapt hij elk woord mee: "I've done did a lot of shit just to live there here lifestyle..."
Met welk nummer moet je beginnen? Na Lifestyle, de absolute klapper met de groep Rich Gang, sluit Young Thug af met Best Friend, en alle beste vrienden in de zaal vallen elkaar in de armen.
Waar wil je dit zien? Betekent dit dan dat Woo-Hah geen kat in de zak gekocht heeft door toch nog maar een smak geld op tafel te leggen voor Young Thug? Laten we hopen dat hij het straks in Tilburg net zo waarmaakt als hier.

Guerilla Toss maakt compromisloze punkfunk
Timing is een niet te onderschatten factor op een showcase festival als SXSW. Hoe creëer je momentum? Wanneer krijg je alle ogen op je gericht? Kijk maar naar Anderson .Paak, die hier vorig jaar zijn muziek aan de straatstenen niet kwijt raakte, en die nu de grote winnaar is. Wat dat betreft heeft Guerilla Toss het helemaal niet voor elkaar. De furieuze punkfunk die de band uit Boston zou tien jaar geleden perfect gevallen zijn in de revival rond LCD Soundsystem en The Rapture, maar bestaat nu een beetje in een vacuum. Evengoed werd de band opgepikt door het label dat die sound destijds ook bracht: DFA. Op plaat klinkt het allemaal wat hectisch, maar hier in de vuige kroeg Hotel Vegas is dat juist een pre. Het opgezette everzwijn aan de muur ziet de kleine zangeres Kassie Carlson midden tussen het publiek hysterisch schreeuwen, terwijl de vier mannen achter haar super precies en wendbaar op de groove spelen. 
Met welk nummer moet je beginnen? Diamond Girls van hun net verschenen nieuwe album Eraser Stargazer. Cross-over potentieel heeft deze band niet echt, maar cool zijn ze wel.
Waar wil je dit live zien? Op een goede undergroundavond in Rotterdam. (Atze de Vrieze)

De intrigerende frontman van Protomartyr
Ze waren al een van de hoogtepunten van Le Guess Who afgelopen editie en ook in Austin doet Protomartyr het goed. Zanger Joe Casey heeft zijn stoffigste pak uit de kast getrokken en staat erbij alsof hij straks naar de saaiste kantoorbaan van de stad moet, maar praatzingt vol overgave in de expres wat te hoog gehangen microfoon. Een hand in de zak, in de andere een blik bier van een halve liter. Hij is de blikvanger van de band, en is zelfs zo intrigerend om naar te kijken dat er een speciale tumblr-pagina is aangemaakt waarop omschrijvingen van zijn uiterlijk worden verzameld. Maar de rest van de band mag niet verwaarloosd worden. Die zijn tien jaar jonger dan hun zanger en spelen hun gretige postpunk met een heerlijk noisesausje zonder pauzes tussen de nummers. Heerlijk duister en licht agressief.
Met welke nummer moet je beginnen? Het laatste album The Agent Intellect is in zijn geheel interessant, maar Dope Cloud stijgt er boven uit.
Waar wil je dit zien? Ze staan al geboekt voor Paradiso, Vera, Motel Mozaique, Welcome To The Village en Valkhof festival dit jaar, dus geen enkel excuus om niet te gaan kijken.