HET CONCERT:
St. Paul & The Broken Bones, Brand Bier Stage, zondag 12 juni 2016
Pinkpop: St. Paul & The Broken Bones rolt zingend van de trap
Verzorgde soulrevue mist schoonheidspukkel
'Gratis Water’ op het Pinkpop-terrein: de Limburgse watermaatschappij WML deelt maar al te graag bekertjes met echt Limburgs drinkwater uit. Maar wanneer de kraan van boven om drie uur echt opengaat, valt dat in het niet. Het is vechten geblazen om in de Brand Bier-tent te komen. Of je bent doorweekt, of je zit als een legbatterijkip opgepropt bij St. Paul & The Broken Bones. Aan jou de keuze.
DE ACT:
Retrosoul van de zuiverste soort. Zanger Paul Janeway is het prototype meest gepeste jongetje in de klas, die bij de karaokebar iedereen lachend naar huis zingt. Je zou het niet verwachten dat iemand die eruit ziet als een blanke tweedehandsautoverkoper zo’n gouden soulstrot zou hebben. Tel daarbij op dat zijn begeleidingsband van wereldklasse is en je begrijpt dat dit een veel gevraagde live-act is, ze mochten al eens openen voor de Stones. Binnenkort verschijnt het tweede album van deze band uit Birmingham, Alabama.
HET NUMMER:
Afsluiter 'Try A Little Tenderness', bekend van Otis Redding, is de perfecte Blues Brothers revue. St. Paul wappert met de vingertjes voor nog meer applaus en krijgt het ook.
HET MOMENT:
Halverwege de show gaat St. Paul opeens kruipen naar de rand van het podium, blijft doorzingen, en rolt als een salamander van het kleine trapje naar het voorstukje van het podium. Een staande ovatie van het publiek valt hem ten deel voor dit stukje entertainment.
HET PUBLIEK:
Of we willen gaan dansen, vraagt St. Paul. De grapjas. Haringen in een ton hebben meer ruimte in de door stortbuien omgeven tent. Als halverwege de show Buienradar de kust vrij geeft, blijft het toch nog druk in de tent. Vele zieltjes gewonnen.
HET OORDEEL:
We kijken naar een goed geoliede livemachine. Een perfect ingespeelde band, dit is het eerste optreden van de Europese tak van hun toer. Ronkend orgeltje, spetterende blazers en daar overheen de hunkerende soulstem van St. Paul. De geluidsmix klinkt ook nog eens perfect in balans. Toevallig komt de Beatles-cover van I Want You (She’s So Heavy), die ze wel vaker spelen, als geroepen vanwege de afsluitende set van Paul McCartney vanavond. Aan de andere kant: misschien is het wel te perfect als een musical die voor de 200ste keer wordt opgevoerd. De beste nummers zijn covers, en hun eigen nummers komen wat belegen over. Het blijft smachten naar een niet-ingestudeerd foefje of een valse noot. Alleen de regen was van tevoren niet geregisseerd...