LL16: Tiga, doordansen is de enige optie

Canadese electrokoning beleeft een perfect einde aan zijn tour op Lowlands

Tekst Roosmarijn Reijmer, foto's Tim van Veen ,

Een groepje dertigers halverwege de tent spitst bij ieder nieuw liedje de oren. 'Dit is een oudje! roept er een uit, waarna de hele groep enthousiast nog net een beetje harder begint te dansen. En een oudje kun je in het geval van Tiga best letterlijk nemen. De Canadese electrokoning scoorde reeds al in het jaar 2000 (volgens hemzelf ‘a thousand years ago’) zijn eerste hit met 'Sunglasses At Night'. Een coproductie met Zyntherius, oftewel Jori Hulkonnen, die ook vanavond op Lowlands weer trouw naast hem staat voor deze laatste liveset van de Tiga-tour.

Het concert: Tiga, Lowlands Heineken, zaterdag 20 augustus 2016

Greatest hits dus?
Jazeker, Tiga heeft in die zestien jaar aardig wat levenslange fans gemaakt met een aanzienlijke rij floorfillers, van 'You Gonna Want Me' via 'Mind Dimension' naar 'Bugatt'i. Maar de extra effecten,  aanvullende arrangementen en extra lage bassen zorgen ervoor dat deze show geenzins gedateerd aanvoelt, maar juist heerlijk actueel. Dat was in oktober 2015 op het electronische festival Catch in Tivoi Vredenburg wel anders. De modderige brij met beats waar Tiga toen overheen mompelde, is nu veranderd in een frisse, energieke show met veel tempowisselingen, goede zang en minstens drie collectieve juichmomenten vanuit het publiek dat de tent gedurende de set helemaal vol maakt.

Welke track werkte het best?
'Raven' van Proxy, met kop en schouder. Een track die is uitgebracht op het Turbo Records label van Tiga en tevens een van de keytracks toen electro op zn hoogtepunt was in 2008. Destijds was het de track waarop door Boys Noize de sit-down werd geïntroduceerd in Nederland door Vanavond geen sitdowns, maar de euforie is er niet minder om bij de eerder genoemde dertigers. 'Alweer een oudje!'

Tiga blij?
Ik dacht het wel, hij wijdt direct na de show twee bedanktweets aan het adres van Lowlands vol juichende emoticons. Eigenlijk verdient ook de hemel nog wel een bedankje want dat het op driekwart van de show zo hard begint te regenen dat niemand de tent meer wil verlaten en doordansen de enige optie is, draagt wel bij aan de feestvreugde.