Willie Wartaal waarschuwde al vooraf in een interview: het voorproefje van Watskeburt?! is niet representatief voor de show zelf: die gaat namelijk over hoe Bas Bron wordt gestolen en de drie, samen met vriendin Manon, op zoek gaan naar Bron. Maar het muzikale brein achter de groep is vanavond geen moment van het podium af, want hier in de Juliet krijgen we alleen de grappen en scènes die de uiteindelijke voorstelling niet hebben gehaald.

Het feestje in de tent is al begonnen voordat er ook maar een noot is gezongen. De Juliet is nagenoeg vol met fans die hebben moeten wachten tot maar liefst twee uur ’s nachts, zonder hun energie te verliezen. Want als de pauze-dj ‘De Formule’ en ‘Hollereer’ inzet, is de Juliet al te klein. Mensen springen op hun stoel, het gangpad wordt bezet en iedereen zingt uit volle borst mee. Er wordt een wave ingezet en de spelers van de musical geloven haast niet wat er zich allemaal voor het podium afspeelt.

Die zetten vervolgens tamelijk klassiek begin in. Gekleed in toga’s gaat het er serieus aan toe en de verbazing onder het net nog uitzinnige publiek is voelbaar. 'Gaat het komend half uur alleen maar dit worden?' hoor je ze afvragen. Nee hoor: al snel worden de toga’s de lucht in gegooid en komen daar onder luid gejuich de poppen tevoorschijn. Het beloofde ‘anarchistische hiphopsprookje’ wordt in de hogedrukketel gestopt en spat vervolgens alle kanten uit.

Wil je een sterke sketch van Pepijns divagedrag in de tourbus terug naar huis met vervolgens ‘Gekke Boys’? Komt voor de bakker. Een smeekbede van de mannelijke spelers tegenover de vrouwen met ‘Mysterie van de Koude Schouder’? Done. Een van de vele pijnlijke interviews met de oorspronkelijke audio eronder? Klaar. Afsluiten met props voor de heist rocker? Ja, Natúúrlijk! Het is onvoorstelbaar hoe hard dit publiek gaat op alle nummers, maar met het titelnummer van de musical gaan alle remmen los, alsof het een show van De Jeugd zelf is.

En dat is wellicht het grootste compliment voor de spelers. De gelijkenissen van de poppen is al een prestatie op zich, maar ook de loepzuivere zang van de spelers is nagenoeg perfect, evenals de imitaties van de stemmen van De Jeugd. Het poppenspel doet denken aan cultmusical ‘Avenue Q’ dat ook met onschuldige poppen volwassen thema’s aansnijdt. In hoeverre dit voorproefje representatief is voor de daadwerkelijke voorstelling? Moeilijk te zeggen. Maar als het met de basis al dermate goed zit, dan is de formule hoogstwaarschijnlijk gevonden.