Pepijn Lanen vertelt dat de tracks op De 3 ook op het Le Le-album komen en een goede indicatie geven. “Partytime is wel iets meer poppy. We hebben alle drie wel een house-achtergrond, voor ons is het dus niets nieuws. Inderdaad doe ik geen Franse en Duitse teksten meer, het was gewoon te verwarrend. Op de vorige plaat stonden ook al alleen maar Engelse en Nederlandse teksten, maar ook dat bleek te verwarrend.” De 3 is een voorbode van de nieuwe Le Le-plaat Flapped Sadly in Our Faces, maar Lanen kan nog niet vertellen wanneer die uitkomt. “Hij is in elk geval helemaal af, dus het kan niet lang meer duren.” Het album gaat als geheel de kant van de EP op. “Het is redelijk weird, wat minder de traditionele songstructuren van Partytime en wat meer op de dansvloer gericht.”

Het Instagram-album Le Mikro Collection dat Le Le onlangs uitbracht staat daar los van. Negen nummers van precies vijftien seconden, met de animaties van bandlid Piet Parra. Lanen: “Dat is echt een op zichzelf staand ding. Het idee is om er eens in de zoveel tijd een vervolg aan te geven. Misschien kunnen we er live ook wel wat mee, het zijn gewoon loops. Het idee kwam van Parra. Eerst was het idee om een albumsampler te maken, maar dan hadden we bestaande nummers moeten inkorten. Dat bleek een beetje kut. Dus toen ontstond het idee om het op deze manier te doen. Rimer speelde bijvoorbeeld een akkoord en dan verzon ik daar een regel op.” Met titels als 'Internetboydaughter', 'Middle Age Computer' en 'Digital Oolong Tea'. “Het gaat inderdaad wel een beetje over het digitale tijdperk.”

Als de drie afspreken, nemen ze meestal drie tot vijf nummers op. Lanen: “Soms ga je met een heel gericht idee de studio in, maar nu zijn de tracks echt onstaan ín de studio. 'Be Kind To Yourself' is bijvoorbeeld ontstaan uit een jam met de Roland 909. Toen dat eenmaal stond heb ik er een soort motiverende, positieve vocals op bedacht. The Guilt is dan oorspronkelijk weer ontstaan als soundtrack voor een expositie van Parra in Italië.” Parra is natuurlijk de “beeldredacteur”, van Le Le, maar heeft ook een muzikale rol. “Hij verzorgt een groot deel van de muzikale omlijsting”, zegt Lanen. “Rimer is natuurlijk de producer-producer, maar Parra komt met een opzetje, schetsje of gekke sample. Veel is nu ontstaan uit jamsessies, dat de een met een rare oude synth zat en de ander met een 909.”

Faberyayo brengt de laatste tijd misschien wel meer dan ooit uit: zo was daar de EP met Sef, Achtergrondmuziek voor Gearriveerden. Ook met Tom Trago maakte hij de Nacht EP. En dan was er ook nog het tienjarig jubileum van de Jeugd van Tegenwoordig. “Tja, het proces van muziek maken gaat bij mij eigenlijk heel snel. Je bent natuurlijk afhankelijk van anderen in de studio, en ik had best veel nog op de plank liggen. Sef en ik hebben bijvoorbeeld een studio in Amsterdam. Daar komen we bij elkaar, al die tracks zijn in een paar verloren uurtjes gemaakt. Die tracks met Tom had ik ook al best lang. Als de nieuwe plaat van Le Le uit is, heb ik voor het eerst in lange tijd niks klaarliggen.”

Het jubileum van De Jeugd was voor Lanen “fantastisch. Ik ben nog aan het nagenieten van die twee HMH-shows, die waren echt gestoord. Dat is natuurlijk ook iets waar we de afgelopen zes maanden mee bezig zijn geweest. Alles wat we verzonnen hadden greep in elkaar, het was tof om te zien dat die belachelijke notie van ons in de HMH werkelijkheid werd. Na Pinkpop kon ik het pas allemaal op me in laten werken. Nu hebben we weer tijd voor andere dingen, zoals de show van Le Le op Pitch.” Rond de albumrelease van Le Le volgen nog een paar shows, ook wil het trio dj-sets gaan doen. “Dan kunnen we de house wat meer tot zijn recht laten komen, en combineren met oude Chicago, gekke electro en Italo. Concrete data zijn er nog niet.”