Nouveau Vélo, Noorderslag, Kelder, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: Nouveau Vélo raast keihard door
Brabanders schitteren door bescheidenheid
Twee weken geleden beloofden de heren uit het zuiden een betuttelende Matthijs van Nieuwkerk 'goed hun best' te doen op Noorderslag toen ze hun opwachting maakten in De Wereld Draait Door. Dat maakten ze meer dan waar in de kelder van de Oosterpoort, waar een show van drie kwartier voor zowel publiek als de band veel te kort bleek.
HET CONCERT:
DE ACT:
De mannen uit Laarbeek (bij Helmond) maakten de EP's Courgette, Moestuin en Daze voordat het afgelopen najaar eindelijk tijd was voor de langspeler. Met een mengsel van krautrock en zonnige healing pop werden ze meteen na de release bestempeld als een van de meest veelbelovende indiebands van Nederland.
HET NUMMER:
Van de zeven nummers van de set heeft het radiovriendelijke 'Turning Away' de meeste hitpotentie: in de Kelder wordt de tekst hier en daar meegezongen. Met de slimme gitaarlijnen en lieflijke zangmelodie heeft het hier iets weg van Real Estate. Maar Nouveau Vélo verandert tijdens deze liveversie in een gruizige kloon van de bravere albumvariant.
HET MOMENT:
De stagemanager steekt drie vingers op. Nog drie minuten te gaan. Maar na de razende krautrockstorm van '1994' voelt het alsof ze hun set pas net zijn begonnen. Dat lijken de heren zelf ook te vinden, en ze gaan enigszins verbaasd in overleg. Wat volgt is een versneld intro van een daardoor nog intensere versie van 'Turning Away'. Alsof het het laatste nummer is dat ze ooit zullen spelen.
OOK OPMERKELIJK:
Het ingetogen enthousiasme van frontman Rolf Hupkes is een genot om naar te kijken. Een 'dankjewel' kan er echter nauwelijks vanaf, wel kijkt hij na ieder nummer met een grote glimlach naar het publiek. Voor het één-na laatste nummer bedenkt hij plotseling dat hij vergeten is de band voor te stellen, en mompelt hij iets over 'we komen uit het zuiden.' Het publiek vergeeft het hem juichend, want dat weet drommelsgoed dat dit Nouveau Vélo is.
HET PUBLIEK:
De kelder staat al vol als de band nog aan het soundchecken is. En er komen alleen maar mensen bij, tot iedereen op elkaar gepropt bijna óp het podium staat.
HET OORDEEL:
Moeiteloos schroeven de mannen het tempo op om vervolgens gas terug te nemen. Zo razen ze de drie kwartier door. Gruizige krautrock, zonnige indierock: het publiek vindt het allemaal prima en beweegt iedere maat mee. Er is geen twijfel over mogelijk dat hier inderdaad een van de meest veelbelovende bands van Nederland staat. Of ja, de sticker 'veelbelovend' hebben ze tijden geleden al verdiend: de band heeft zichzelf allang bewezen en zet hier moeiteloos een ijzersterke set neer. In het begin nog geplaagd wat geluidsproblemen strooit Hupkes steeds rijkelijker met goedkeurende knikjes. Matthijs van Nieuwkerk kan zeer tevreden zijn.