John Coffey, Noorderslag, Foyer Grote Zaal Oosterpoort, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: Moshpitkaravaan John Coffey brengt chaos en liefde
'Dansen, springen, doen whatever jij wilt en wanneer jij dat wilt. Altijd.'
Met een nieuw album op komst staat ook John Coffey in de schijnwerpers van Noorderslag. De booswichten zijn overigens geen onbekenden voor het festival. Twee jaar geleden stonden de Utrechters in de Kelderzaal. Voor hen nu de kans om dat optreden te overtreffen in de veel ruimere Foyer van de Grote Zaal in de Oosterpoort.
HET CONCERT:
DE ACT:
Allereerst goed nieuws. John Coffey brengt op 30 januari alweer de derde langspeler uit en dat is zelfs The Great News. De Utrechters staan voor schreeuwende punk rock ’n roll met een poprandje. Vaak genoemde invloeden zijn Maylene and the Sons of Disaster, Foo Fighters en Cancer Bats. Maar de Utrechters hebben ook veel weg van At The Drive-In.
HET NUMMER:
'Broke Neck', de eerste single van de nieuwe plaat, blijft hangen. Alleen al door de intro: B-b-b-broke My Neck. On A Step In The Hospital. Catchy uptempo en rockend, dat is precies waarvoor John Coffey staat en langskomt. Chaos creëren door een voortrazende moshpit te dirigeren alsof het een ruige variant van Het Zwanenmeer is.
HET MOMENT:
De opener. Het nummer 'Heart of a Traitor' kwam een dag voor Noorderslag uit en is net als 'Broke Neck' afkomstig van de nieuwe langspeler. De galmende trompet in de intro is een voorbode van terreur en totale chaos. Zanger David Achter de Molen kijkt vilein, doch tevreden het publiek in. Als de eerste klanken van de punk rock ’n roll nog geen seconden hebben geklonken, barst een moshpit los. Niemand ontkomt aan rondvliegend bier en de trompettist van zoeven duikt crowdsurfend het publiek in.
HET PUBLIEK:
Frontman David Achter de Molen is de dirigent der moshpits. Hij zweept op, kijkt goedkeurend toe, maakt buigingen, duikt zelf in het publiek en klimt van het podium naar het balkon om het optreden eens vanuit een ander perspectief te zien. Zijn wil is wet en daar is ook alle ruimte voor in de Foyer van de Grote Oosterpoortzaal. Het publiek is het verlengstuk van John Coffey, of hoort onlosmakelijk bij de band. Verdwaasd en bedremmeld verdwijnen af en toe mensen uit de groep botsende, beukende menigte. De John Coffey formule valt te resumeren tot: bier, blauwe plekken, kneuzingen, schoenen in je hoofd, rondvliegende ledematen en slingerende natte haren. En ohja, een beschadigd brilletje. Na het optreden af te halen op het podium.
HET OORDEEL:
John Coffey is niet vernieuwend, maar dat maakt nul komma nul uit. Het is vuig, recht voor zijn raap, puur en passievol. In de voortrazende tornadomoshpit gaat iedereen los, terwijl de rest van het publiek grijnzend toekijkt. Geheel volgens het credo van John Coffey, dat luid en duidelijk is: “Dansen, springen, doen whatever jij wil en wanneer jij dat wil. Altijd.”