Dotan, Noorderslag, Grote Zaal, zaterdag 17 januari 2015

Ooit, lang lang geleden (2011) debuteerde Dotan met Dream Parade, een plaat met een radiovriendelijke, strakgetrokken popsound. Deze is nu al begraven onder zeven lagen zand en bij concerten blijkt dat hetzelfde geldt voor de nummers die erop staan. De liedjes moesten namelijk organischer, puurder, rauwer, dieper worden. Hij luisterde goed naar zijn Noorse folkheld Thomas Dybdahl en werkte met hem samen. Dotan wist hoogstpersoonlijk Chris Bond, de producer van Ben Howard, te overtuigen om die belangrijke tweede plaat op te nemen. Met succes. Het album 7 Layers, en vooral de Song van het Jaar 'Home', zorgden dat 2014 hét jaar van Dotan werd. 

Dotan sluit de drie kwartier durende set af met zijn twee grootste hits. 'Fall' en 'Home'. De nummers krijgen de behandeling die ze verdienen: een vol geluid en overtuiging. Misschien is Home - evengoed het anthem van het vreugdevolle WK als het troostlied bij de MH17-ramp - het afgelopen jaar platgedraaid, het publiek heeft er nog lang niet genoeg van. Home is een blijvertje.

De eerste keer dat het zestal met z’n allen begint te zingen. Het komt over. Het is een belangrijk ingrediënt bij de weg die Dotan is ingestoken. Uiteraard zit er een flinke galm overheen want als de nummers groots moeten zijn, zijn ze ook écht groots. Het effect went wel: elk nummer heeft zo’n moment.

Bij aanvang is de Grote Zaal afgeladen. Heel Noorderslag wil de maker van 'Home' wel even zien. Niet iedereen wil er per se naar luisteren, want het gepraat dat bij aanvang al klinkt neemt alleen maar toe. Lang niet iedereen besluit te wachten tot de grote hits worden gespeeld. Er is genoeg onrust op de vroege avond.

De show drijft grotendeels op het werk van 7 Layers, aangevuld met enkele nieuwe nummers waarvan vooral 'Tonight' indruk maakt. Dotan heeft een uitermate kundige band om zich heen verzameld: vanaf de eerste seconde klinkt het uitstekend. Maar het is geen band die met bloed, zweet en tranen aan het spelen is: de set is erg gecontroleerd. Terwijl juist wat extra vuur en gevaar het publiek meer bij de les had kunnen houden. Er komt desondanks een hoop sterk materiaal voorbij: Dotan is een begenadigd songschrijver en veel meer dan alleen 'Home' en 'Fall'. Het valt wel snel op dat elk nummer dezelfde facetten bevat: een gevoelige folkmelodie, gecombineerd met stampende percussie die een veldslag aankondigt en de galmende who-ooo-koortjes. Het maakt nieuwsgierig naar de derde plaat van Dotan: komt dezelfde mix voorbij of wordt een paar interessante afslagen genomen. We zullen het, gezien de fikse arbeidsethos van de frontman, ongetwijfeld snel merken.